Radarsystemen maken over het algemeen gebruik van radiogolven voor detectie- en taakdoeleinden. Radiogolven zijn een soort elektromagnetische golven die worden gekenmerkt door hun lange golflengten, variërend van meters tot millimeters. Deze golven zijn zeer geschikt voor radartoepassingen vanwege hun vermogen om lange afstanden af te leggen en verschillende atmosferische omstandigheden binnen te dringen zonder significante verzwakking. Radarsystemen werken in specifieke frequentiebanden die zijn toegewezen voor radargebruik, zoals X-band, Ku-band en Ka-band, die elk verschillende voordelen bieden op het gebied van resolutie, bereik en weerpenetratie.
Radar maakt voornamelijk gebruik van microgolfstraling in het radiofrequentiegedeelte van het elektromagnetische spectrum. Microgolven hebben golflengten variërend van ongeveer één meter tot één millimeter en zijn geschikt voor radartoepassingen vanwege hun vermogen om vaste voorwerpen te reflecteren en terug te keren naar een ontvanger. Met deze eigenschap kunnen radarsystemen doelen detecteren, hun afstand en snelheid meten en onderscheid maken tussen verschillende objecten op basis van hun radardwarsdoorsnede en Dopplerverschuivingskarakteristieken. De keuze van microgolffrequenties in radarsystemen hangt af van factoren zoals het gewenste operationele bereik, de resolutie en de omgeving.
Snelheidskanonnen, ook wel radarkanonnen genoemd, maken doorgaans gebruik van microgolfstraling die vergelijkbaar is met die van radarsystemen. Concreet werken ze in het microgolffrequentiebereik, vaak in de X-band- of K-bandfrequenties. Deze apparaten zenden korte pulsen microgolfstraling uit naar een bewegend voertuig en meten de frequentieverschuiving (shift Doppler) van het gereflecteerde signaal om nauwkeurig te berekenen. de voertuigsnelheid. Snelheidskanonnen worden veel gebruikt door wetshandhavers voor verkeersmonitoring en snelheidshandhaving vanwege hun vermogen om snelle en nauwkeurige snelheidsmetingen te leveren over een reeks afstanden en weersomstandigheden.