Real Aperture Radar (RAR) en Synthetic Aperture Radar (SAR) verschillen voornamelijk in hun methoden voor het verkrijgen van radarbeelden. RAR gebruikt een fysiek grote antenne om radarsignalen te verzenden en te ontvangen. De resolutie van RAR-beelden wordt beperkt door de grootte van de antenneopening, wat de details en helderheid van het resulterende radarbeeld beïnvloedt. RAR wordt doorgaans gebruikt in toepassingen waarbij beeldvorming met hoge resolutie niet van cruciaal belang is, zoals weermonitoring of systemen voor vroegtijdige waarschuwing.
Synthetische radar (SAR) synthetiseert daarentegen elektronisch een grote antenne-opening door een kleinere antenne (in een vliegtuig of satelliet) langs een pad te bewegen. SAR verzamelt gegevens van meerdere passages en combineert deze met behulp van signaalverwerkingstechnieken om een radarbeeld met hoge resolutie te creëren. Met deze methode kan SAR een fijnere resolutie bereiken dan RAR, waardoor het geschikt is voor toepassingen zoals terreinkartering, rampenmonitoring en verkenning.
ISAR (inverse synthetische apertuurradar) en SAR (synthetische apertuurradar) verschillen in hun toepassingen en doeleinden binnen radarbeeldvorming. SAR wordt voornamelijk gebruikt om afbeeldingen met een hoge resolutie te maken van stilstaande objecten of terreinobjecten vanaf een bewegend platform (zoals een vliegtuig of satelliet). Het synthetiseert elektronisch een grote antenne-opening om gedetailleerde beelden te verkrijgen.
ISAR wordt daarentegen specifiek gebruikt voor het in beeld brengen van bewegende objecten, zoals schepen of vliegtuigen. Het creëert beelden met een hoge resolutie door gebruik te maken van de Dopplerverschuiving die wordt veroorzaakt door de beweging van het doel ten opzichte van de radar. ISAR is essentieel in toepassingen zoals militaire surveillance, waarbij het vermogen om bewegende doelen met hoge precisie op te lossen en te volgen essentieel is.
SAR en normale radar (zoals echte apertuurradar of traditionele radarsystemen) verschillen aanzienlijk in hun mogelijkheden en toepassingen. Traditionele radarsystemen bieden doorgaans een beperkte resolutie en worden voornamelijk gebruikt om de aanwezigheid en locatie van objecten te detecteren. Ze werken door pulsen van radiogolven uit te zenden en gereflecteerde signalen van doelen te detecteren. De resolutie van traditionele radarbeelden wordt beperkt door factoren zoals antennegrootte en werkfrequentie.
SAR daarentegen maakt gebruik van geavanceerde signaalverwerkingstechnieken om beelden met een veel hogere resolutie te verkrijgen. Door de radarantenne langs een pad (in een vliegtuig of satelliet) te bewegen, synthetiseert SAR elektronisch een grote antenne-opening. Hierdoor kan SAR gedetailleerde beelden maken van terrein, objecten of zelfs bewegende doelen met een fijne ruimtelijke resolutie. SAR wordt veel gebruikt in toepassingen zoals teledetectie, milieumonitoring, rampenbeheer en militaire verkenning, waarbij gedetailleerde beelden en analyses essentieel zijn.