UHF (ultra yüksek frekans) ve VHF (çok yüksek frekans), radyo iletişimleri için kullanılan elektromanyetik spektrumdaki iki aralıktır. VHF, 30 MHz ila 300 MHz frekans aralığında çalışırken, UHF, 300 MHz ila 3 GHz aralığını kapsar. UHF ve VHF arasındaki temel fark yayılma özellikleridir: VHF sinyalleri, daha uzun dalga boyları nedeniyle açık alanlar üzerinde ve binalar ve bitki örtüsü gibi engeller üzerinden daha uzun mesafeler kat edebilirken, UHF sinyalleri daha kısa mesafelere daha uygundur ancak bant genişliği sunar ve daha büyük olabilir ve kentsel ortamlara daha etkili bir şekilde nüfuz edebilir.
UHF ve VHF arasındaki seçim, spesifik operasyonel ihtiyaçlara ve çevresel hususlara bağlıdır. Denizcilik ve havacılık iletişimi, yayıncılık, kamu güvenliği operasyonları gibi uzun mesafe iletişim gerektiren uygulamalarda VHF sıklıkla tercih edilmektedir. Daha büyük mesafelere yayılma yeteneği, daha az iletim alanıyla geniş alanları kapsamasına olanak tanır. Öte yandan UHF, daha yüksek veri hızlarının, kentsel ortamlarda daha net sinyallerin ve daha yerel kapsama alanının gerekli olduğu durumlarda avantajlıdır. UHF, mobil telekomünikasyonda, uydu iletişiminde, kablosuz ağlarda ve yoğun nüfuslu alanlarda veya karmaşık arazilerde güvenilir iletişimin hayati önem taşıdığı bazı askeri uygulamalarda yaygın olarak kullanılmaktadır.
VHF ve UHF, farklı endüstri ve sektörlerde çeşitli iletişim amaçlarıyla kullanılmaktadır. VHF yaygın olarak televizyon ve radyo, deniz iletişimi, hava trafik kontrolü ve acil durum hizmetlerinde kullanılır. Havacılıkta, uçak kontrolörleri ile hava trafiği arasındaki iletişim için VHF frekansları tahsis edilerek güvenli ve verimli hava trafik yönetimi sağlanır. UHF ise mobil telekomünikasyon, uydu iletişimi, kablosuz veri ağları, askeri iletişim sistemleri, radar ve hava durumu izleme gibi uzaktan algılama uygulamalarında kullanılmaktadır. VHF ve UHF, küresel iletişimin, bilginin yayılmasının ve alışverişinin kolaylaştırılmasında kritik rol oynamaktadır.
UHF frekansları, yüksek veri hızlarını desteklemesi, kentsel ortamlarda net iletişim sağlaması ve mevcut spektrumun verimli kullanılması nedeniyle çok çeşitli uygulamalarda kullanılmaktadır. UHF, yoğun nüfuslu alanlarda daha hızlı veri hızları ve daha iyi kapsama alanı sağladığı 4G LTE ve 5G teknolojileri de dahil olmak üzere hücresel ağlar için mobil telekomünikasyonda yaygın olarak kullanılır. Aynı zamanda yayın için uydu iletişiminde, geniş bant İnternet erişiminde ve küresel konumlandırma sistemlerinde (GPS) yaygın olarak kullanılmaktadır. Ek olarak, UHF frekansları kablosuz LAN’ları (yerel alan ağları), dijital televizyon yayınlarını, kablosuz telefonları ve sağlam ve güvenilir iletişim yetenekleri gerektiren çeşitli endüstriyel ve bilimsel uygulamaları destekler.
VHF ve UHF kanalları, farklı iletişim ve yayın türleri için kendi bantları içindeki belirli frekans tahsislerini ifade eder. VHF kanalları, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki analog televizyon yayıncılığı için tipik olarak 2 ila 13 arasında değişir ve aynı zamanda FM yayıncılığı, deniz iletişimi ve bazı kara mobil hizmetleri için de tahsis edilmiştir. UHF kanalları ise daha geniş bir frekans aralığını kapsamakta olup dijital televizyon yayıncılığı, mobil telekomünikasyon, uydu iletişimi ve çeşitli kablosuz veri uygulamaları için kullanılmaktadır. VHF ve UHF bantlarındaki kanal tahsisleri, spektrumun etkin kullanımını sağlamak ve farklı iletişim servisleri arasındaki paraziti en aza indirmek amacıyla ulusal ve uluslararası otoriteler tarafından düzenlenmektedir.