Spektrum analizi teorisi, frekans alanındaki sinyalleri analiz etmek için kullanılan matematiksel ve kavramsal çerçeveler etrafında döner. Sinyallerin kendilerini oluşturan frekans bileşenlerine ayrıldığı Fourier analizi ve sinyal işleme ilkelerini kapsar. Bu ayrıştırma, analistlerin sinyallerin frekans dağılımları, çeşitli frekans bileşenlerinin genlikleri ve spektral yoğunluk gibi spektral özelliklerini incelemelerine ve anlamalarına olanak tanır.
Soru bağlamında, “Teorinin spektrumu” genel olarak spektrum analizi teorisinin kapsadığı kavramların ve uygulamaların aralığını veya kapsamını ifade eder. Temel Fourier dönüşümlerinden gelişmiş spektral tahmin yöntemlerine kadar frekans alanındaki sinyalleri analiz etmek için çeşitli teknikler ve metodolojiler içerir. Dolayısıyla teorinin yelpazesi telekomünikasyon, ses mühendisliği, radar sistemleri ve bilimsel araştırma dahil olmak üzere farklı alanlardaki geniş bir uygulama yelpazesini kapsamaktadır.
Analiz bağlamında “spektrum”, bir sinyal veya sistemde mevcut frekansların dağılımını ifade eder. Bir sinyalin veya sistemin çalıştığı veya analiz edildiği frekans aralığını tanımlar. Spektrum analizi, her bir frekans bileşeninin genliğinin frekansına göre çizildiği bir sinyalin frekans spektrumuna atıfta bulunabilir. Ayrıca, daha geniş anlamda, sinyallerin veya sistemlerin spektral analizi gibi belirli bir analitik bağlamda incelenen bileşenlerin, özelliklerin veya yönlerin aralığını veya çeşitliliğini de ifade edebilir.
