Radardaki SNR veya sinyal-gürültü oranı, ilgilenilen bir sinyalin gücünün, bir radar sisteminde mevcut olan arka plan gürültüsünün gücüne oranını ifade eder. Bu, gürültü girişimi seviyesine göre radar sinyalinin gücünü veya netliğini gösteren kritik bir parametredir. Radar uygulamalarında, daha yüksek bir SNR, radar sisteminin arka plan gürültüsünün ortasında istenen sinyalleri (hedef yankıları gibi) tespit edip ayırt edebildiğini, dolayısıyla tespit ve izleme yeteneklerini iyileştirdiğini gösterir.
Sinyal-gürültü oranı (SNR), telekomünikasyon, elektronik ve radar dahil olmak üzere çeşitli alanlarda, istenen sinyal gücünün arka plan gürültüsü veya parazit gücüne oranını ölçmek için kullanılan bir ölçümdür. Daha yüksek bir SNR, sinyalin gürültüye göre daha güçlü olduğunu gösterir; bu da daha net ve daha güvenilir sinyal alımı veya algılamasıyla sonuçlanır. SNR genellikle desibel (dB) cinsinden ifade edilir; daha yüksek DB değerleri, sinyal gücünün gürültüye oranının daha yüksek olduğunu ve dolayısıyla daha iyi sinyal kalitesini gösterir.
Radar sistemlerinde iyi bir SNR değeri, özel uygulama gereksinimlerine ve çevre koşullarına bağlıdır. Genellikle daha yüksek bir SNR tercih edilir çünkü arka plan gürültüsüne kıyasla ilgilenilen hedeflerin veya sinyallerin daha doğru ve güvenilir şekilde tespit edilmesine olanak tanır. İyi bir SNR değeri, radar sisteminin gerçek hedefler ile gürültüyü etkili bir şekilde ayırt edebilmesini sağlayarak menzil, hız ve boyut gibi hedef özelliklerinin doğru bir şekilde ölçülmesini sağlar. Uygulamada, birçok radar uygulaması için 10 dB’nin üzerindeki SNR değerleri kabul edilebilir kabul edilirken, zorlu veya gürültülü ortamlarda çalışan yüksek performanslı radar sistemleri için genellikle 20 dB’nin üzerindeki değerler arzu edilir.