Radar sinyali teorisi, radyo dalgalarının iletilmesini ve bir nesneden sekerek geri dönen yansıyan dalgaların analiz edilmesini içerir. İletim ve alım arasındaki gecikme, nesneye olan mesafenin belirlenmesine yardımcı olurken, geri dönen sinyalin frekans kayması (Doppler etkisi) nesnenin hızını ortaya çıkarabilir. Sinyal işleme teknikleri, gürültüyü filtrelemek ve hedef özelliklerinin tespitini ve ölçümünü geliştirmek için kullanılır.
Radar teorisi, nesneleri tespit etmek ve konumlandırmak için elektromanyetik dalgaların kullanımına odaklanır. Bir radar sistemi, bir nesneyle karşılaşıncaya kadar ilerleyen ve radar alıcısına geri yansıyan radyo dalgalarını iletir. Yansıyan dalgaların gecikmesini ve frekansındaki değişiklikleri ölçerek radar, nesnenin menzilini, hızını ve bazen şeklini ve boyutunu belirleyebilir. Bu süreç, verileri doğru bir şekilde yorumlamak için karmaşık sinyal işlemeyi ve analizini içerir.
Radar kavramı, nesneleri tespit etmek ve mesafelerini, hızlarını ve yönlerini belirlemek için radyo dalgalarını kullanmayı içerir. Radar sistemleri, yollarındaki nesneleri yansıtan radyo dalgaları darbeleri yayar. Geri dönen sinyaller alınır ve nesnelerin konumu ve hareketi hakkında bilgi elde etmek için analiz edilir. Bu kavram havacılık, deniz seyrüseferi, hava tahmini ve askeri gözetleme gibi çeşitli alanlarda uygulanmaktadır.
Basitleştirilmiş radar teorisi, radyo dalgalarını kullanarak nesneleri tespit etme, konumlarını ve hızlarını belirleme yöntemi olarak tanımlanabilir. Bir radar sistemi bir dizi radyo dalgası gönderir ve bunların nesnelere çarpmasını bekler. Dalgaların geri dönmesi için geçen süre, radara nesnenin ne kadar uzakta olduğunu söyler ve geri dönen dalgaların frekansındaki herhangi bir değişiklik, nesnenin hızını gösterir. Bu temel prensip, radarın çok çeşitli uygulamalarda nesneleri etkili bir şekilde bulmasına ve izlemesine olanak tanır.