Pencere tekniği, sinyalin tamamını bir kerede analiz etmek yerine, bir sinyalin sonlu bölümlerini tek seferde analiz etmek için sinyal işlemede kullanılan bir yöntemdir. Fourier dönüşümü veya filtreleme gibi sonraki analizlerde spektral sızıntıları ve yapaylıkları azaltmak için sinyali tipik olarak kenarlarından silen bir pencere fonksiyonuyla sinyalin çarpılmasını içerir.
Sonlu darbe yanıtlı (FIR) filtreler bağlamında, pencere tekniği, filtrenin ideal dürtü yanıtını bir pencere fonksiyonuyla çarparak tasarlanmasını içerir. Bu süreç, filtrenin frekans yanıtını şekillendirmeye ve yan loblarını en aza indirmeye yardımcı olarak filtrenin sinyal işleme ve dijital iletişim gibi belirli uygulamalardaki performansını artırır.
Hızlı Fourier Dönüşümünde (FFT), pencere tekniği, FFT gerçekleştirmeden önce zaman alanı verilerine bir pencere fonksiyonunun uygulanmasını ifade eder. Bu ön işleme adımı spektral sızıntıyı azaltır ve elde edilen spektrumun analizinde frekans çözünürlüğünü geliştirir. FFT’de kullanılan yaygın pencere işlevleri arasında Hamming, Hanning ve Blackman-Harris pencereleri bulunur.
Sinyal işlemede pencereleme genellikle bir sinyal veya veri segmentine bir pencere fonksiyonu uygulama sürecini ifade eder. Pencere işlevi, sinyalin kenarlarındaki genliğini değiştirerek daha sonraki işlem aşamalarında artefaktlara yol açabilecek ani değişiklikleri yumuşatır. Bu teknik, doğru frekans analizi gerçekleştirmek ve sinyal işleme uygulamalarındaki bozulmaları en aza indirmek için gereklidir.
Konuşma işlemede pencere tekniği, Hamming veya Hanning Windows gibi pencere işlevlerini kullanarak konuşma sinyallerini daha küçük, örtüşen çerçevelere ayırmayı içerir. Bu çerçeveler, spektral özellikler gibi özellikleri çıkarmak veya konuşma tanıma veya sentezleme gibi teknikleri uygulamak için analiz edilir. Pencere, doğru analiz ve sentez için gerekli olan zamansal ve spektral özellikleri korurken konuşmanın her bölümünün verimli bir şekilde işlenmesini sağlamaya yardımcı olur.