Gürültü rakamı, bir elektronik sistemdeki bir cihaz veya bileşen tarafından bir sinyale eklenen ilave gürültü miktarının ölçümünü ifade eder. Cihazın neden olduğu sinyal-gürültü oranı bozulmasını ölçerek orijinal sinyal kalitesini korumadaki etkinliğini gösterir.
Bir cihazın veya bileşenin gürültü rakamı (NF), oran veya desibel (dB) cinsinden ifade edilir ve girişindeki gürültü gücüne göre cihaz tarafından üretilen gürültü gücü miktarını temsil eder. Daha düşük bir gürültü rakamı daha iyi performansı gösterir çünkü bu, amplifikasyon veya işleme sırasında sinyale daha az gürültü eklendiği anlamına gelir.
Bir cihazın gürültü rakamını bulmak için ölçümler genellikle gürültü rakamı testi için tasarlanmış özel ekipman kullanılarak yapılır. Bu, belirli koşullar altında cihazın giriş ve çıkışındaki sinyal-gürültü oranının karşılaştırılmasını içerir ve mühendislerin gürültü rakamını ölçüm kurulumundan doğrudan hesaplamasına veya okumasına olanak tanır.
IEEE (Elektrik ve Elektronik Mühendisleri Enstitüsü) standartlarında gürültü rakamı, bir amplifikatörün veya başka bir elektronik cihazın gürültü performansını karakterize eden bir parametre olarak tanımlanır. Cihazın sinyale ne kadar ek gürültü kattığını genellikle dB cinsinden veya boyutsuz bir oran olarak belirtir.
Bir transistördeki gürültü rakamı, özellikle amplifikasyon sırasında transistörden geçerken sinyale eklenen gürültü miktarını ifade eder. Bu, transistör tasarımında ve seçiminde kritik bir parametredir, çünkü daha düşük gürültü rakamları, transistörün orijinal sinyal kalitesini daha fazla koruduğunu gösterir, bu da onu yüksek sinyal doğruluğu sinyali ve minimum gürültü girişimi gerektiren uygulamalar için uygun hale getirir.