Astronomi ve coğrafyada, 0 derecelik bir zirve açısı, gözlemcinin doğrudan yukarıda olan zirveye doğru yukarıya doğru konumunun belirli bir açısal ölçümüne karşılık gelir. 0 derecelik bir zirve açısı, görüş hattının veya ölçülen yönün yerel yatay düzleme dik olduğunu gösterir. Bu, gözlemlenen nesnenin veya ilgi noktasının dikey düzlemde herhangi bir sapma olmaksızın doğrudan gözlemcinin üzerinde konumlandırıldığı anlamına gelir. Pratik anlamda, 0 derecelik bir zenit açısı, zenitin yönünü temsil eden, belirli bir konumdan gözlemlenebilen gökyüzündeki en yüksek nokta anlamına gelir.
Sıfır yükseklik açısı, zirve açısına benzer şekilde, bir nesnenin, gözlemcinin konumuna göre ufkun üstünde veya altında konumunun açısal ölçümünü ifade eder. Spesifik olarak sıfır yükseklik açısı, gözlemcinin bakış açısından nesnenin ufukla tam olarak aynı hizada konumlandırıldığını gösterir. Bu, nesnenin yüksekliğinin gözlemcinin göz seviyesinin ne üstünde ne de altında olduğu, aksine yatay görüş düzlemiyle aynı hizada olduğu anlamına gelir. Sıfır yükseklik açısı, göksel veya karasal nesnelerin ufka göre yüksekliğini veya rakımını ölçmek için bir referans noktası görevi görür.
Standart astronomi ve navigasyon sözleşmelerinde, zenit açısı genellikle ufuktan zenite doğru (düz yukarı) ölçüldüğünde pozitif olarak tanımlanır. Bununla birlikte, bazı özel bağlamlarda veya hesaplama yöntemlerinde, zirve açısı, zirveden ufka doğru (doğrudan aşağı) ölçüldüğünde negatif bir değer olarak ifade edilebilir. Bu kural daha az yaygındır ve genellikle hassas hesaplamalar veya modelleme amaçları için negatif açıların gerekli olduğu belirli mühendislik uygulamalarında kullanılır. Günlük kullanımda ve standart uygulamalarda, zenit açıları, ufuktan doğrudan yukarıdaki zenit noktasına doğru ölçüldüğünde genellikle pozitif değerler olarak kabul edilir.