Pomiar przekroju radarowego (RCS) określa ilościowo charakterystykę odbicia obiektu wystawionego na działanie fal radarowych. Zwykle wyraża się go w metrach kwadratowych (m²) i reprezentuje efektywny obszar przedstawiany przez obiekt systemowi radarowemu w celu odbicia fal radarowych. Pomiar RCS uwzględnia takie czynniki, jak rozmiar fizyczny, kształt, skład materiału i orientacja obiektu względem źródła radaru. Większe wartości RCS wskazują na silniejsze odbicia radarowe, dzięki czemu obiekt jest bardziej wykrywalny przez systemy radarowe, natomiast mniejsze wartości RCS sugerują słabsze odbicia radarowe i zmniejszoną wykrywalność.
Pole przekroju poprzecznego radaru odnosi się do efektywnego obszaru, który obiekt przedstawia falom radarowym w celu odbicia z powrotem do odbiornika radaru. Obszar ten wyznaczany jest przez fizyczne wymiary i kształt obiektu, wpływające na interakcję fal radarowych z jego powierzchnią i strukturami wewnętrznymi. Obiekty o większym przekroju poprzecznym mają na ogół wyższe wartości RCS, odzwierciedlające więcej energii radarowej i poprawiające ich wykrywalność przez systemy radarowe.
Typowa wartość przekroju poprzecznego radaru (RCS) różni się znacznie w zależności od rodzaju obiektu, jego wielkości, kształtu i częstotliwości wykorzystywanych fal radarowych. Na przykład duże samoloty wojskowe mogą mieć wartości RCS w zakresie od dziesiątek do setek metrów kwadratowych (m²), dzięki czemu są wykrywalne z dużych odległości przez systemy radarowe. Mniejsze obiekty, takie jak ptaki lub małe drony, mogą mieć wartości RCS mierzone w ułamkach metra kwadratowego (m²), co wymaga bliższej odległości od źródła radaru w celu skutecznej detekcji. Technologie radarowe mają na celu zmniejszenie współczynnika RC obiektu, aby zminimalizować jego wykrywalność, często osiągając wartości RCS porównywalne lub mniejsze niż u małych ptaków lub owadów.
Obliczanie przekroju radarowego (RCS) obiektu obejmuje złożone zasady elektromagnetyczne i symulacje numeryczne. Uwzględnia takie czynniki, jak geometria obiektu, właściwości materiału, długość fali fal radarowych i polaryzacja sygnału radarowego. Powszechna metoda obliczania RC obejmuje techniki obliczeniowe, takie jak metoda momentów (mom), optyka fizyczna (PO) lub symulacje w dziedzinie czasu o skończonych różnicach (FDTD). Metody te analizują interakcję fal elektromagnetycznych z powierzchnią i wewnętrznymi strukturami obiektu, aby przewidzieć jego charakterystykę rozpraszania radaru i określić jego wartość RCS w określonych warunkach pracy radaru.
Przekrój radarowy (RC) ciała ludzkiego różni się w zależności od takich czynników, jak wielkość ciała, postawa, materiał ubrania i częstotliwość wykorzystywanych fal radarowych. Zazwyczaj współczynnik CR ludzkiego ciała jest stosunkowo niski w porównaniu z większymi obiektami, takimi jak pojazdy lub budynki, co utrudnia wykrywanie na większych odległościach lub w zagraconym otoczeniu. CR ludzkiego ciała może się różnić w zależności od tego, czy ciało stoi, siedzi czy się porusza, a także od konkretnej częstotliwości radaru i polaryzacji użytej do wykrywania. Zrozumienie i pomiar CR ciała ludzkiego to ważne kwestie przy projektowaniu systemów radarowych do zastosowań takich jak kontrola bezpieczeństwa, operacje poszukiwawczo-ratownicze oraz obrazowanie biomedyczne.