Środki bezpieczeństwa dotyczące systemów radarowych są niezbędne do zapewnienia dobrego samopoczucia personelu i prawidłowego funkcjonowania sprzętu. Najważniejszym środkiem ostrożności jest unikanie długotrwałego narażenia na transmisję radarową o dużej mocy, szczególnie w pobliżu anteny radaru. Operatorzy i personel konserwacyjny muszą przestrzegać zalecanych limitów narażenia i wytycznych bezpieczeństwa ustalonych przez organy regulacyjne, takie jak Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Przed Promieniowaniem Niejonizującym (ICNIRP) lub lokalne przepisy dotyczące bezpieczeństwa pracy. Stosowanie ekranów i barier wokół anten radarowych może pomóc w zmniejszeniu ryzyka narażenia poprzez ograniczenie bezpośredniego narażenia na promieniowanie wyłącznie dla upoważnionego personelu.
Podczas pracy z systemami radarowymi środki ostrożności obejmują przestrzeganie odpowiednich procedur i protokołów konserwacji, aby zminimalizować ryzyko zagrożeń elektrycznych, nieprawidłowego działania sprzętu lub obrażeń fizycznych. Aby zapewnić bezpieczną obsługę i konserwację, personel musi przejść odpowiednie przeszkolenie w zakresie obsługi elementów radaru, takich jak zasilacze wysokiego napięcia, nadajniki mikrofalowe i układy antenowe. Wdrożenie procedur blokowania/oznaczania przed wykonaniem zadań konserwacyjnych pomaga zapobiegać przypadkowemu pobraniu energii lub działaniu sprzętu radarowego, zmniejszając ryzyko porażenia prądem elektrycznym lub obrażeń techników.
Bezpieczeństwo radarowe obejmuje środki mające na celu ochronę osób, społeczności i środowiska przed potencjalnymi zagrożeniami związanymi z emisją radarów. Obejmuje to zapewnienie zgodności systemów radarowych z normami bezpieczeństwa i przepisami dotyczącymi limitów narażenia na promieniowanie elektromagnetyczne. Oceny oddziaływania na środowisko można przeprowadzić w celu oceny wpływu instalacji radarowych na lokalną florę, faunę i siedliska, szczególnie na obszarach wrażliwych ekologicznie. Właściwe rozmieszczenie instalacji radarowych oraz zastosowanie anten ekranowych lub sterujących może pomóc zminimalizować wpływ na środowisko i zapewnić, że działanie radaru nie będzie kolidować z pobliską dziką przyrodą lub obszarami mieszkalnymi.
Bezpieczna odległość od anteny radaru zależy od kilku czynników, w tym mocy nadawczej radaru, częstotliwości roboczej, konfiguracji anteny i czasu ekspozycji. Organy regulacyjne, takie jak ICNIRP, zapewniają wytyczne i limity narażenia w oparciu o badania naukowe i oceny ryzyka w celu ochrony przed potencjalnymi skutkami zdrowotnymi pól elektromagnetycznych. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku personelu, który nie jest przeszkolony lub nie jest upoważniony do pracy w pobliżu transmisji radarowych dużej mocy, zaleca się utrzymywanie bezpiecznej odległości od kilku do kilkudziesięciu metrów od anten radarowych. Ograniczenia dostępu, znaki ostrzegawcze i bariery ochronne są często stosowane w celu wyznaczenia bezpiecznych stref wokół instalacji radarowych i zapobiegania nieuprawnionemu dostępowi do potencjalnie niebezpiecznych obszarów.