Radary penetracyjne (GPR) można podzielić na różne typy w zależności od ich zakresów częstotliwości. Do tych typów należą georadar o niskiej częstotliwości, który zwykle działa poniżej 100 MHz i nadaje się do głębokiej penetracji i wykrywania dużych obiektów podziemnych, takich jak instalacje użyteczności publicznej i struktury geologiczne. Z drugiej strony georadar o wysokiej częstotliwości działa powyżej 500 MHz i jest używany do płytkich badań podziemnych, zapewniając wyższą rozdzielczość w celu wykrywania mniejszych obiektów, takich jak pręty pomiarowe, puste przestrzenie i artefakty archeologiczne.
Systemy GPR różnią się w zależności od ich konstrukcji i zamierzonych zastosowań. Typowe typy obejmują georadar wystrzeliwany z powietrza, który jest wdrażany z samolotu do badań na dużą skalę i mapowania geologicznego. Georadar sprzężony z ziemią jest używany w większości zastosowań powierzchniowych, takich jak ocena nawierzchni i lokalizacja mediów. Wiertnicze systemy georadarowe to specjalistyczne narzędzia służące do badań podziemnych studni lub wierconych otworów wiertniczych, umożliwiające szczegółowe zobrazowanie utworów geologicznych i warunków hydrogeologicznych.
Kluczowe elementy typowego systemu GPR obejmują antenę (nadajnik i odbiornik), jednostkę sterującą, system gromadzenia danych oraz wyświetlacz lub urządzenie rejestrujące. Antena emituje impulsy elektromagnetyczne do ziemi lub innych materiałów, natomiast odbiornik wykrywa i rejestruje odbite sygnały. Jednostka sterująca zarządza czasem i działaniem systemu, natomiast system akwizycji danych przetwarza i wyświetla zarejestrowane sygnały w czasie rzeczywistym lub do późniejszej analizy.
Radar penetrujący ziemię (GPR) to nieniszcząca metoda geofizyczna stosowana do obrazowania i pomiarów podpowierzchniowych. Działa na zasadzie przesyłania impulsów elektromagnetycznych o wysokiej częstotliwości do gleby lub innych materiałów i rejestrowania odbitych sygnałów, które odbijają się od interfejsów lub obiektów podziemnych. Analizując czas podróży i amplitudy tych odbić, georadar może tworzyć szczegółowe obrazy lub profile podpowierzchni, ujawniając takie cechy, jak media, pozostałości archeologiczne, struktury geologiczne i puste przestrzenie.
GPR oferuje kilka odrębnych funkcji, które czynią go cennym narzędziem do różnych zastosowań. Zapewnia gromadzenie danych w czasie rzeczywistym i natychmiastową interpretację warunków pod ziemią. Badania georadarowe są nieinwazyjne i nie wymagają bezpośredniego kontaktu fizycznego z podpowierzchnią, minimalizując zakłócenia i uszkodzenia istniejących konstrukcji lub środowisk. Metoda jest wszechstronna i można ją stosować w różnorodnych środowiskach, od obszarów miejskich po odległe krajobrazy, dostarczając informacji o cechach podpowierzchniowych na różnych głębokościach i w rozdzielczościach zależnych od częstotliwości i konfiguracji używanego sprzętu.