Dwa typy radarów kosmicznych to radar z syntetyczną aperturą (SAR) i wysokościomierze radarowe. Radar z syntetyczną aperturą (SAR) wykorzystuje ruch anteny radaru nad obszarem docelowym do tworzenia obrazów o wysokiej rozdzielczości. Może działać w każdych warunkach pogodowych, zarówno w dzień, jak i w nocy, dzięki czemu idealnie nadaje się do obserwacji Ziemi, monitorowania środowiska i rozpoznania. Wysokościomierze radarowe mierzą odległość między satelitą a powierzchnią Ziemi, dostarczając dokładnych danych na temat wysokości powierzchni, topografii oceanu i grubości lodu.
Dwa rodzaje przestrzeni można sklasyfikować jako przestrzeń wewnętrzną i przestrzeń zewnętrzną. Przestrzeń wewnętrzna odnosi się do obszaru atmosfery ziemskiej, w tym warstw atmosfery, takich jak troposfera, stratosfera, mezosfera i termosfera. Z drugiej strony przestrzeń kosmiczna zaczyna się na linii Kármána, około 100 kilometrów nad poziomem morza i rozciąga się na zewnątrz. Przestrzeń obejmuje rozległą przestrzeń poza ziemską atmosferą, obejmującą Księżyc, planety, gwiazdy, galaktyki i cały wszechświat.
Dwa typy sond kosmicznych to sondy przelotowe i orbitery. Sondy Flyby mają za zadanie skanować cel i zbierać dane podczas krótkiego spotkania, a następnie przesyłać informacje z powrotem na Ziemię w miarę kontynuowania podróży. Przykładami są sondy Voyager, które przeleciały obok kilku planet. Z drugiej strony orbitery są zaprojektowane tak, aby wchodzić na orbitę wokół celu, umożliwiając długotrwałe obserwacje i gromadzenie danych przez dłuższy okres czasu. Godne uwagi przykłady orbiterów obejmują Mars Reconnaissance Orbiter i statek kosmiczny Juno krążący wokół Jowisza.