Przydział widma 2,4 GHz odnosi się do zakresu częstotliwości radiowych wyznaczonych przez organy regulacyjne do różnych zastosowań, w tym technologii komunikacyjnych, takich jak Wi-Fi, Bluetooth i kuchenki mikrofalowe. W większości regionów widmo 2,4 GHz jest przeznaczone do użytku przemysłowego, naukowego i medycznego (ISM), a także do nielicencjonowanego radia. Przydział ten gwarantuje, że urządzenia pracujące w tym zakresie częstotliwości będą zgodne ze standardami ustanowionymi w celu zapobiegania zakłóceniom z licencjonowanymi usługami i innym sprzętem radiowym.
Przydział częstotliwości dla pasma 2,4 GHz mieści się w zakresie od 2,400 GHz do 2,4835 GHz, co zapewnia łączną szerokość pasma wynoszącą około 8 MHz. W tym zakresie określone kanały częstotliwości są przydzielane różnym technologiom bezprzewodowym, takim jak sieci Wi-Fi i inne urządzenia komunikacyjne krótkiego zasięgu. Przydziałami tymi zarządza się w celu optymalizacji wykorzystania widma i minimalizacji zakłóceń pomiędzy sąsiednimi kanałami i nakładającymi się pasmami częstotliwości.
Widmo 2,4 GHz obejmuje zakres częstotliwości elektromagnetycznych od 2,400 GHz do 2,4835 GHz. Widmo to jest szeroko stosowane w technologiach komunikacji bezprzewodowej ze względu na jego charakterystykę propagacji i prawną dostępność do użytku bez licencji. Urządzenia działające w tym paśmie widma muszą przestrzegać wytycznych prawnych, aby zapewnić kompatybilność i zminimalizować zakłócenia z innymi systemami i usługami bezprzewodowymi.
Widmo kanału 2,4 GHz odnosi się do określonych kanałów częstotliwości w paśmie 2,4 GHz wykorzystywanych do celów komunikacyjnych. Na przykład w kontekście sieci Wi-Fi pasmo 2,4 GHz jest podzielone na kilka kanałów, zwykle rozmieszczonych w odstępach co 5 MHz. Powszechnie używane kanały w tym widmie obejmują kanały 1, 6 i 11, których wykorzystanie częstotliwości nie pokrywa się. Korzystając z różnych kanałów w widmie, urządzenia Wi-Fi mogą unikać zakłóceń z sąsiednich sieci i optymalizować wykorzystanie przepustowości w oparciu o lokalne wymagania prawne.
Długość fali elektromagnetycznej 2,4 GHz można obliczyć ze wzoru: długość fali (λ) = prędkość światła (C) / częstotliwość (f). Dla sygnałów 2,4 GHz, gdzie częstotliwość (f) wynosi 2,4 × 10^9 Hz, a prędkość światła (C) wynosi około 3 × 10^8 metrów na sekundę, długość fali (λ) wynosi około 0,125 metra lub 12,5 cm. Ta stosunkowo krótka długość fali pozwala sygnałom 2,4 GHz skutecznie rozprzestrzeniać się w powietrzu i przenikać przez przeszkody z umiarkowanym tłumieniem, dzięki czemu nadają się do zastosowań w pomieszczeniach i krótkotrwałej komunikacji bezprzewodowej.
