Celem AWACS (Airborne Warning and Control System) jest zapewnienie pokładowego nadzoru, dowodzenia i kontroli operacji wojskowych. Samoloty AWACS są wyposażone w systemy radarowe i komunikacyjne, które pozwalają im wykrywać i śledzić statki powietrzne i inne obiekty na dużym obszarze. Służą poprawie świadomości sytuacyjnej, koordynacji sił powietrznych i lądowych, zarządzaniu przestrzenią powietrzną oraz ćwiczeniu wczesnego ostrzegania o potencjalnych zagrożeniach, poprawiając w ten sposób efektywność i skuteczność operacyjną.
Do zalet AWAC należy możliwość rozszerzenia zasięgu radaru na duży obszar, znacznie wykraczający poza możliwości radarów naziemnych. Ten zwiększony zasięg pozwala na wczesne wykrywanie nadlatujących zagrożeń, takich jak samoloty lub rakiety wroga, dając dowódcom wojskowym więcej czasu na reakcję i rozmieszczenie środków obronnych. AWACS ułatwia także komunikację w czasie rzeczywistym i koordynację pomiędzy różnymi jednostkami i platformami, poprawiając ogólne zarządzanie polem bitwy i zmniejszając ryzyko incydentów przyjaznego ognia. Jego wszechstronność w różnych rolach, od obserwacji po dowodzenie i kontrolę, sprawia, że AWACS jest cennym nabytkiem w scenariuszach współczesnych działań wojennych.
Zapotrzebowanie na AWAC zależy od kontekstu operacyjnego i konkretnych celów wojskowych. W scenariuszach, w których niezbędna jest szybka reakcja, kompleksowe monitorowanie oraz skuteczne dowodzenie i kontrola, AWACS odgrywa kluczową rolę. Jego możliwości pozwalają sprostać wyzwaniom stawianym przez współczesne zagrożenia powietrzne i rakietowe, zapewniając krytyczną świadomość sytuacyjną i usprawniając proces podejmowania decyzji przez dowódców wojskowych. W miarę ewolucji postępu technologicznego AWACS pozostaje głównym narzędziem utrzymywania przewagi w powietrzu, ochrony zasobów i zapewniania powodzenia operacji wojskowych w złożonych i dynamicznych środowiskach.