Zasada echa radaru polega na przesłaniu impulsu fal radiowych do celu, a następnie otrzymaniu odbitego sygnału, który odbija się od celu. Mierzony jest czas potrzebny do powrotu echa i wykorzystywany do obliczenia odległości do celu. Zasada ta umożliwia systemom radarowym wykrywanie i lokalizowanie obiektów poprzez analizę opóźnienia odbitych sygnałów.
Echo w systemie radarowym odnosi się do odbitego sygnału, który powraca do radaru po tym, jak przesłane fale radiowe uderzają w obiekt. Echo niesie informację o położeniu obiektu, odległości, a czasem także jego prędkości. Analizując te zwrócone sygnały, system radarowy może określić położenie i ruch celu.
Technika echa radarowego polega na wykorzystaniu odbitych sygnałów radarowych do wykrywania i lokalizowania obiektów. Technika ta polega na przesłaniu fali radiowej, odebraniu odbitego echa i przetworzeniu odebranego sygnału w celu wydobycia informacji o celu. Technika echa radarowego ma zasadnicze znaczenie dla działania radaru i jest wykorzystywana w różnych zastosowaniach, w tym w monitorowaniu pogody, kontroli ruchu lotniczego i nawigacji morskiej.
Zasada działania radaru oparta na reflektorze to metoda, w której wiązka radaru jest kierowana i skupiana w wąskim, określonym kierunku, podobnie jak działa reflektor. Systematycznie skanując wiązkę na danym obszarze, radar może wykryć i zlokalizować cele na tym obszarze. Zasada ta pozwala na precyzyjną kontrolę zasięgu radaru i jest przydatna w zastosowaniach wymagających szczegółowego zbadania określonych obszarów.
Zasada Dopplera w radarze odnosi się do zmiany częstotliwości sygnału radarowego w wyniku względnego ruchu między radarem a celem. Gdy cel zbliża się do radaru, częstotliwość odbitego sygnału wzrasta, a gdy cel się oddala, częstotliwość maleje. To przesunięcie częstotliwości, zwane przesunięciem Dopplera, jest wykorzystywane przez radar do pomiaru prędkości celu, poprawiając jego zdolność do wykrywania i śledzenia poruszających się obiektów.
