Wyższa częstotliwość w kontekście fal lub sygnałów odnosi się do miary liczby cykli występujących w jednostce czasu. Częstotliwości są zwykle mierzone w hercach (Hz), gdzie jeden herc równa się jednemu cyklowi na sekundę. Dlatego wyższa częstotliwość oznacza więcej cykli w tym samym czasie trwania w porównaniu z niższą częstotliwością. Na przykład fale radiowe o wyższych częstotliwościach mają krótszą długość i niosą więcej energii, podczas gdy fale o niższej częstotliwości mają dłuższe fale i mniej energii. Częstotliwości mogą wahać się od bardzo niskich (np. 3 Hz dla fal o bardzo niskiej częstotliwości) do bardzo wysokich (np. kilku gigaherców dla fal mikrofalowych i radiowych).
W dziedzinie fal i sygnałów elektromagnetycznych wyższa częstotliwość odnosi się do fali lub sygnału, który oscyluje szybciej. Ta szybka oscylacja odpowiada krótszym falom i wyższym poziomom energii. Fale elektromagnetyczne o wyższej częstotliwości obejmują promienie gamma, promieniowanie rentgenowskie, światło ultrafioletowe, światło widzialne oraz niektóre częstotliwości mikrofalowe i radiowe. Fale te są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od obrazowania medycznego i komunikacji po astronomię i teledetekcję.
Określenie „wysoka częstotliwość” może mieć różne znaczenia w zależności od kontekstu. Ogólnie rzecz biorąc, często odnosi się do czegoś, co dzieje się często lub regularnie. Na przykład w kontekście komunikacji lub handlu handel o wysokiej częstotliwości obejmuje szybką realizację transakcji finansowych przy użyciu algorytmów komputerowych, które analizują warunki rynkowe i realizują transakcje w mikrosekundach. W przypadku fal elektromagnetycznych „wysoka częstotliwość” odnosi się do fal o krótkich długościach fal i wysokiej energii, takich jak światło widzialne lub promieniowanie ultrafioletowe.
Częstotliwość fali lub sygnału można określić, mierząc liczbę cykli występujących w danym przedziale czasowym. W praktyce do precyzyjnego pomiaru częstotliwości służą urządzenia takie jak oscyloskopy lub liczniki częstotliwości. W przypadku fal elektromagnetycznych częstotliwości są zwykle podawane w hercach (Hz) lub ich wielokrotnościach (kilohercach, megahercach, gigahercach itp.). Im wyższa częstotliwość, tym krótsza długość fali i tym więcej energii niesie.
Bardzo wysoka częstotliwość (VHF) odnosi się do zakresu częstotliwości radiowych powszechnie używanych do komunikacji i nadawania. W szczególności częstotliwości VHF mieszczą się w zakresie od 30 megaherców (MHz) do 300 MHz. Sygnały VHF mogą przemieszczać się na stosunkowo duże odległości i przenikać przez przeszkody, takie jak budynki i liście, dzięki czemu nadają się do transmisji radiowych, transmisji telewizyjnych i komunikacji kontroli ruchu lotniczego. Fale VHF mają dłuższą długość fali w porównaniu z falami o wyższej częstotliwości, takimi jak ultrafiolet lub promieniowanie rentgenowskie, i są szeroko stosowane w zastosowaniach cywilnych i wojskowych w celu zapewnienia niezawodnej komunikacji na umiarkowane odległości.