Szerokość impulsu radaru: Szerokość impulsu radaru odnosi się do czasu, przez który nadajnik radarowy emituje energię elektromagnetyczną w postaci impulsu. Jest to podstawowy parametr systemów radarowych, określający rozdzielczość czasową, czyli zdolność do rozróżniania celów położonych blisko siebie. Szerokość impulsu mierzy się zazwyczaj w mikrosekundach (µs) lub nanosekundach (NS), w zależności od częstotliwości roboczej systemu radarowego i pożądanej rozdzielczości zasięgu. Krótsze szerokości impulsów zapewniają lepszą rozdzielczość zasięgu, umożliwiając systemom radarowym rozróżnianie celów znajdujących się blisko siebie na linii wzroku. Szerokość impulsu wpływa również na czynniki wydajności radaru, takie jak maksymalny jednoznaczny zasięg, rozdzielczość Dopplera i stosunek sygnału do szumu, co wpływa na ogólne możliwości wykrywania systemu w różnych zastosowaniach, od monitorowania pogody po monitorowanie wojskowe.
PW w radarze: W terminologii radarowej „PW” ogólnie oznacza szerokość impulsu, czyli czas, w którym nadajnik radarowy emituje energię elektromagnetyczną w postaci impulsu. Szerokość impulsu odgrywa kluczową rolę w przetwarzaniu sygnału radarowego i możliwościach wykrywania celów. Określa czasowy zasięg transmitowanego impulsu, wpływając na zdolność systemu radarowego do wykrywania i rozpoznawania celów w różnych odległościach. Inżynierowie i operatorzy radarów dostosowują szerokość impulsu w oparciu o wymagania operacyjne, równoważąc rozdzielczość zasięgu z innymi czynnikami, takimi jak maksymalny zasięg i czułość na wykrywanie celów. Krótsze szerokości impulsów są preferowane w zastosowaniach wymagających wysokiej rozdzielczości, gdzie istotne jest rozróżnienie małych lub blisko siebie oddalonych celów, natomiast dłuższe impulsy można wykorzystać do wykrywania i śledzenia na większym zasięgu w scenariuszach wymagających większego zasięgu. Zrozumienie i optymalizacja szerokości impulsu jest niezbędna do maksymalizacji wydajności radaru w różnych środowiskach operacyjnych i zastosowaniach.