Radar horyzontalny (inny radar) działa w oparciu o zjawisko odbicia jonosferycznego do wykrywania i śledzenia celów poza linią wzroku, która w przypadku konwencjonalnych systemów radarowych jest zwykle ograniczona przez krzywiznę Ziemi. Inne systemy radarowe emitują fale radiowe o wysokich częstotliwościach, które odbijają się od jonosfery – warstwy naładowanych cząstek w górnych warstwach atmosfery Ziemi. Te odbite fale wracają następnie do systemu radarowego, umożliwiając mu wykrywanie celów na znacznie większych odległościach, niż są w stanie osiągnąć radary liniowe. Wykorzystując odbicie jonosferyczne, radar OTH może monitorować duże obszary, w tym działalność morską i powietrzną na dużych odległościach, co czyni go cennym do celów nadzoru i obronności.
Indie mają przesadzone możliwości radarów. Godnym uwagi przykładem jest indyjski system radarowy Oth o nazwie „Indra”, opracowany w celu monitorowania działań w regionie Oceanu Indyjskiego. Systemy radarowe Indra są strategicznie rozmieszczone, aby zapewnić możliwości obserwacji dalekiego zasięgu, wykrywając zarówno cele morskie, jak i cele powietrzne poza bezpośrednią linią wzroku. Te systemy radarowe odgrywają kluczową rolę w indyjskich strategiach obronności i bezpieczeństwa, zwiększając świadomość sytuacyjną i działania obserwacyjne w rozległych regionach morskich.
Przesadny radar może wykrywać cele w odległościach od setek do tysięcy kilometrów, w zależności od konkretnych możliwości i konstrukcji systemu radarowego. Zaawansowane instalacje radarowe wykazały zdolność monitorowania działań na dystansie do około 3000 kilometrów. Możliwość zwiększonego zasięgu sprawia, że kolejny radar jest szczególnie przydatny do monitorowania ruchu powietrznego i morskiego na dużych obszarach oceanu, gdzie radary z bezpośrednim polem widzenia byłyby ograniczone przez krzywiznę Ziemi.
Kilka krajów i wykonawców z branży obronnej na całym świecie opracowuje i produkuje rozwijające się systemy radarowe. Przykładami są między innymi Stany Zjednoczone, Rosja, Australia i Chiny. Systemy te różnią się konstrukcją i możliwościami, ale generalnie mają wspólny cel, jakim jest rozszerzenie zasięgu radaru poza ograniczenia pola widzenia, zapewnienie obserwacji dalekiego zasięgu i możliwości wczesnego ostrzegania w celu wykrywania potencjalnych zagrożeń i monitorowania działań w odniesieniu do dużych obszarów geograficznych .