Obrazowanie radarowe polega na emitowaniu fal radiowych z systemu radarowego, które docierają do ziemi lub obiektu, a następnie odbijają się z powrotem do odbiornika radaru. Czas potrzebny do powrotu fal, a także ich intensywność i faza są mierzone i przetwarzane w celu utworzenia obrazów. Obrazy te mogą ujawnić cechy powierzchni, topografię i obiekty nawet w warunkach, w których obrazowanie optyczne może zawieść, na przykład w ciemności lub przez zachmurzenie.
Sygnały radarowe działają poprzez przesyłanie fal elektromagnetycznych z nadajnika radarowego. Fale te przemieszczają się w powietrzu i odbijają się od obiektów, po czym wracają do odbiornika radaru. Opóźnienie między transmisją a odbiorem, zmiana częstotliwości wynikająca z efektu Dopplera oraz rezystancja zwracanego sygnału są analizowane w celu określenia odległości, prędkości i rozmiaru obiektu. Dane te są następnie wykorzystywane do tworzenia szczegółowej mapy lokalizacji i ruchu obiektu.
Satelity radarowe działają poprzez przenoszenie systemów radarowych w przestrzeń kosmiczną w celu obserwacji powierzchni Ziemi. Satelity te przesyłają impulsy radarowe na Ziemię i zbierają odbite sygnały. Dane radarowe są przetwarzane w celu wygenerowania obrazów i map o wysokiej rozdzielczości, które można wykorzystać do różnych zastosowań, takich jak monitorowanie środowiska, zarządzanie katastrofami i rozpoznanie wojskowe. Satelity radarowe mają tę zaletę, że mogą rejestrować obrazy niezależnie od pogody i warunków oświetleniowych, co czyni je nieocenionymi w ciągłych i niezawodnych obserwacjach Ziemi.