Pasmo L jest wykorzystywane w różnych zastosowaniach ze względu na korzystne właściwości propagacyjne, dzięki czemu nadaje się do systemów komunikacji naziemnej i satelitarnej. W komunikacji satelitarnej pasmo L (zwykle około 1 do 2 gigaherców) jest wykorzystywane w mobilnych usługach satelitarnych, w tym w globalnych systemach pozycjonowania (GPS), telefonach satelitarnych i mobilnej telewizji satelitarnej. Zapewnia dobrą penetrację atmosfery i jest mniej odporny na tłumienie deszczu w porównaniu z pasmami o wyższej częstotliwości, takimi jak pasmo Ku lub pasmo Ka, co czyni go idealnym do zastosowań wymagających niezawodnych łączy komunikacyjnych w niesprzyjających warunkach pogodowych.
Pasmo L jest wykorzystywane głównie w systemach komunikacji satelitarnej, systemach radarowych i niektórych zastosowaniach komunikacji naziemnej. Jest szczególnie preferowany w komunikacji mobilnej ze względu na jego zdolność do penetracji liści i budynków lepiej niż pasma o wyższej częstotliwości. Pasmo L jest również wykorzystywane w systemach radionawigacji, satelitach do monitorowania pogody i radarach obserwacji statków powietrznych, gdzie jego umiarkowany zakres częstotliwości zapewnia równowagę między charakterystyką propagacji a wydajnością pasma.
GPS (globalny system pozycjonowania) wykorzystuje częstotliwości pasma L (w szczególności około 1,2276 i 1,57542 GHz) do przesyłania sygnałów pomiaru czasu i pozycjonowania z satelitów do odbiorników naziemnych. Sygnały w paśmie L używane przez lekarzy pierwszego kontaktu są wybierane ze względu na ich zdolność do penetracji atmosfery ziemskiej i dostarczania użytkownikom na całym świecie precyzyjnych informacji o czasie i lokalizacji. Ten zakres częstotliwości jest również mniej podatny na zakłócenia i degradację sygnału w porównaniu z pasmami o wyższej częstotliwości, zapewniając niezawodną nawigację i możliwości pozycjonowania nawet w trudnych warunkach.
W systemach telekomunikacyjnych i radarowych różne pasma częstotliwości, takie jak pasmo L, pasmo S i pasmo C, są przydzielane do określonych celów w oparciu o ich charakterystykę propagacji i wymagania operacyjne. Pasmo L ogólnie odnosi się do częstotliwości od 1 do 2 gigaherców (GHz), podczas gdy pasmo S mieści się w zakresie od 2 do 4 gigaherców, a pasmo C mieści się w zakresie od 4 do 8 gigaherców. Pasma te są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od komunikacji satelitarnej i systemów radarowych po naziemne sieci radiowe i sieci komunikacji mobilnej, a każdy z nich oferuje korzyści w zakresie zasięgu, przepustowości i propagacji sygnału w zależności od zamierzonego zastosowania.
Pasmo L i pasmo KA reprezentują różne zakresy częstotliwości wykorzystywane w komunikacji satelitarnej i innych zastosowaniach. Pasmo L zazwyczaj obejmuje częstotliwości od około 1 do 2 gigaherców, natomiast pasmo Ka obejmuje częstotliwości od około 26,5 do 40 gigaherców. Obydwa pasma wykorzystywane są do komunikacji satelitarnej, przy czym pasmo L preferowane jest ze względu na niezawodną propagację w warunkach atmosferycznych, a pasmo KA wykorzystywane jest do transmisji danych o dużej przepustowości i szerokopasmowych usług satelitarnych. Wybór pomiędzy pasmem L a pasmem KA zależy od takich czynników, jak wymagania dotyczące szybkości transmisji danych, charakterystyka tłumienia sygnału i specyficzne potrzeby systemu lub aplikacji komunikacji satelitarnej.