Pasmo S jest wykorzystywane w różnych zastosowaniach komunikacyjnych i radarowych ze względu na umiarkowany zakres częstotliwości, zwykle obejmujący od 2 do 4 gigaherców (GHz). W systemach komunikacyjnych pasmo S wykorzystywane jest w komunikacji satelitarnej, sieciach komunikacji mobilnej i systemach radarowych. Zapewnia równowagę pomiędzy tłumieniem atmosferycznym a propagacją sygnału, dzięki czemu nadaje się do zastosowań wymagających niezawodnych łączy komunikacyjnych i precyzyjnych możliwości wykrywania radarowego. Pasmo S znajduje również zastosowanie w monitoringu pogody i badaniach naukowych ze względu na zdolność penetracji umiarkowanych warunków atmosferycznych, umożliwiając precyzyjną obserwację i pomiar warunków pogodowych i zjawisk atmosferycznych.
Pasmo S i pasmo C to odrębne segmenty widma częstotliwości radiowych wykorzystywane w różnych zastosowaniach komunikacyjnych i radarowych. Pasmo S zazwyczaj mieści się w zakresie od 2 do 4 gigaherców (GHz), natomiast pasmo C obejmuje częstotliwości od 4 do 8 gigaherców (GHz). Wybór pomiędzy pasmem S i pasmem C zależy od konkretnych wymagań aplikacji, takich jak charakterystyka propagacji sygnału, przepustowość i względy prawne. Pasmo S jest powszechnie stosowane w komunikacji satelitarnej, systemach radarowych i monitorowaniu pogody ze względu na umiarkowaną penetrację atmosfery i niezawodne możliwości komunikacyjne. Natomiast pasmo C zapewnia szerokie pasmo i jest szeroko stosowane w komunikacji satelitarnej, systemach radarów pogodowych i niektórych naziemnych łączach mikrofalowych, zapewniając ulepszone możliwości transmisji i odbioru danych na dłuższych dystansach.
NASA wykorzystuje częstotliwości pasma S głównie do celów komunikacyjnych podczas misji kosmicznych i operacji satelitarnych. Systemy łączności w paśmie S służą do ustanawiania niezawodnych łączy komunikacyjnych pomiędzy statkami kosmicznymi, stacjami ziemskimi i satelitami krążącymi wokół Ziemi. Pasmo S oferuje takie korzyści, jak umiarkowana penetracja atmosfery, co pozwala NASA na utrzymanie ciągłej komunikacji ze statkami kosmicznymi i satelitami pomimo warunków atmosferycznych. Zakres częstotliwości pasma S doskonale nadaje się do misji w głębokim kosmosie, telemetrii satelitarnej, operacji śledzenia i dowodzenia, zapewniając niezawodną transmisję i odbiór danych w celu monitorowania i kontrolowania aktywności kosmicznej Ziemi.
Główną różnicą między pasmem L i pasmem S są odpowiednie zakresy częstotliwości i zastosowania. Pasmo L zazwyczaj obejmuje częstotliwości od 1 do 2 gigaherców (GHz), natomiast pasmo S mieści się w zakresie od 2 do 4 gigaherców (GHz). Pasmo L jest znane ze swojej zdolności do penetracji warunków atmosferycznych i roślinności, dzięki czemu nadaje się do zastosowań takich jak komunikacja satelitarna, nawigacja GPS i mobilne usługi satelitarne. Natomiast pasmo S zapewnia umiarkowaną penetrację atmosfery i jest powszechnie stosowane w systemach radarowych, monitorowaniu pogody i komunikacji satelitarnej. Wybór każdego pasma zależy od takich czynników, jak wymagania dotyczące propagacji sygnału, względy dotyczące zakłóceń i specyficzne potrzeby zastosowań w misjach telekomunikacyjnych, radarowych i kosmicznych.