Radar jest mniej skuteczny na małych wysokościach, głównie ze względu na krzywiznę ziemi i sposób rozchodzenia się sygnałów radarowych. Sygnały radarowe przemieszczają się po liniach prostych i podlegają krzywiźnie Ziemi, co oznacza, że na małych wysokościach wiązka radaru może nie być w stanie skutecznie wykryć celów znajdujących się poza określoną odległością. To ograniczenie ogranicza zdolność radaru do zapewniania dokładnego i niezawodnego zasięgu w pobliżu ziemi, co czyni go mniej skutecznym w przypadku zadań związanych z obserwacją lub wykrywaniem wymagających szczegółowych informacji na małych wysokościach.
Skuteczność radaru na małych wysokościach jest dodatkowo pogarszana przez bałagan naziemny i przeszkody, które mogą utrudniać lub odbijać sygnały radarowe. W pobliżu ziemi fale radarowe mogą odbijać się od budynków, elementów terenu i innych przeszkód, powodując zakłócenia i utrudniając odróżnienie celów od bałaganu w tle. Ta duża ilość może przesłaniać zdolność radaru do wykrywania i śledzenia nisko lecących obiektów lub pojazdów, zmniejszając jego skuteczność operacyjną w scenariuszach, w których niezbędne jest precyzyjne wykrywanie i namierzanie.
Minimalna wysokość działania radaru różni się w zależności od rodzaju systemu radarowego i jego specyficznych parametrów konstrukcyjnych. W przypadku większości radarów obserwacyjnych stosowanych w kontroli ruchu lotniczego, operacjach wojskowych i monitorowaniu pogody minimalna wysokość zazwyczaj waha się od kilkuset stóp do kilku tysięcy stóp nad poziomem gruntu. Wysokość ta zapewnia, że sygnały radarowe mają wystarczającą odległość od zakłóceń naziemnych i przeszkód terenowych, aby dokładnie wykrywać i śledzić cele bez zakłóceń. Poniżej tej minimalnej wysokości działanie radaru może ulec pogorszeniu ze względu na większy bałagan i zmniejszoną propagację sygnału, ograniczając jego skuteczność w niezawodnym wykrywaniu i nadzorowaniu.
Systemy radarowe mają wymagania dotyczące minimalnej wysokości, przede wszystkim w celu utrzymania odpowiedniego odstępu sygnału od zakłóceń naziemnych i zapewnienia niezawodnego wykrywania i śledzenia celów. Praca na większych wysokościach umożliwia przesyłanie sygnałów radarowych na większe odległości bez przeszkód i zniekształceń ze strony obiektów terenowych, budynków, roślinności i innych przeszkód na poziomie gruntu. Gwarantuje to, że systemy radarowe będą mogły skutecznie wykonywać zamierzone funkcje, czy to w kontroli ruchu lotniczego, dozorowaniu wojskowym, monitorowaniu pogody, czy w innych zastosowaniach wymagających dokładnego i szybkiego wykrywania celów w określonej przestrzeni powietrznej.
