Uproszczona teoria radarów koncentruje się wokół podstawowych zasad i funkcji technologii radarowej. Zasadniczo Radar działa poprzez emisję fal radiowych z nadajnika, które przemieszczają się w przestrzeni, dopóki nie napotkają obiektów na swojej drodze. Fale te są następnie odbijane z powrotem do odbiornika w systemie radarowym. Mierząc czas potrzebny falom radiowym na dotarcie do obiektu i powrót (czas lotu), systemy radarowe obliczają odległość do obiektu. Dodatkowo radar może określić prędkość poruszających się obiektów, analizując przesunięcie Dopplera w częstotliwości fal odbitych. Teoria radarów upraszcza ten złożony proces, aby zrozumieć, w jaki sposób fale radiowe są wykorzystywane do wykrywania, lokalizowania i śledzenia obiektów w różnych zastosowaniach, takich jak nawigacja, monitorowanie pogody i operacje wojskowe.
Prosta definicja radaru opisuje go jako system wykorzystujący fale radiowe do wykrywania obecności, lokalizacji, odległości, prędkości i innych cech obiektów. Radar oznacza wykrywanie i funkcjonalność radiową, podkreślając jego podstawowy sposób działania. Przesyłając impulsy o częstotliwości radiowej i odbierając ich odbicia od obiektów w otoczeniu, Radar dostarcza informacji o otaczającej przestrzeni. Technologia ta ma szerokie zastosowanie w różnych sektorach, w tym w lotnictwie, żegludze morskiej, prognozowaniu pogody i obronności. Zasadniczo Radar służy jako podstawowe narzędzie do gromadzenia informacji o świecie fizycznym i stanowi integralną część współczesnego postępu technologicznego i życia codziennego.