Radar śledzący to wyspecjalizowany typ systemu radarowego zaprojektowanego do ciągłego monitorowania i śledzenia ruchu celów po ich wykryciu. W przeciwieństwie do radarów obserwacyjnych, które skanują duże obszary w poszukiwaniu obiektów, śledzenie radarowe koncentruje się na poszczególnych celach, aby zapewnić dokładne informacje o ich położeniu, prędkości, przyspieszeniu i innych parametrach. Radary te są niezbędne w zastosowaniach, w których niezbędne jest precyzyjne śledzenie poruszających się obiektów, np. w operacjach wojskowych, kontroli ruchu powietrznego, systemach naprowadzania rakiet i śledzeniu przestrzeni kosmicznej.
Podstawową funkcją radaru śledzącego jest utrzymywanie stałego namierzania określonego celu lub celów i zapewnianie ciągłych aktualizacji ich pozycji i ruchu. Po wykryciu celu radar śledzący wykorzystuje zaawansowane algorytmy i techniki przetwarzania sygnału, aby przewidzieć przyszłą pozycję celu na podstawie jego bieżącej trajektorii i prędkości. Dzięki temu system radarowy może naprowadzać broń, kierować myśliwcami przechwytującymi lub dostarczać dane do systemów dowodzenia i kontroli w czasie rzeczywistym. Radary śledzące wyróżniają się zdolnością do dokładnego śledzenia szybko poruszających się celów, utrzymywania możliwości namierzania i dostosowywania się do zmieniających się warunków podczas operacji śledzenia.
Funkcje śledzenia radarowego obejmują wysoką precyzję śledzenia celów, szybką częstotliwość aktualizacji w celu dostarczania danych w czasie rzeczywistym oraz możliwość rozróżnienia blisko oddalonych celów. Radary te często działają na wyższych częstotliwościach, aby osiągnąć lepszą rozdzielczość i dokładność w określaniu pozycji. Wykorzystują zaawansowane techniki przetwarzania sygnału, takie jak przetwarzanie Dopplera, filtrowanie Kalmana i algorytmy korelacji śledzenia, aby zachować ciągłość śledzenia i dokładnie przewidzieć zachowanie obiektu. Radary śledzące są zazwyczaj wyposażone w anteny o dużym wzmocnieniu i wyrafinowane mechanizmy śledzące, aby zapewnić stabilne namierzanie ruchomych celów, nawet w trudnych warunkach, w których panuje bałagan lub zakłócenia elektroniczne. Ich cechy sprawiają, że są niezbędne do obserwacji wojskowej, naprowadzania rakiet, zarządzania ruchem lotniczym i innych zastosowań wymagających precyzyjnego śledzenia i danych o celach.