Radar fal powierzchniowych wysokiej częstotliwości (HFSWR) to rodzaj systemu radarowego działającego w paśmie wysokiej częstotliwości (HF) widma elektromagnetycznego, zwykle w zakresie od 3 MHz do 30 MHz. W przeciwieństwie do tradycyjnych systemów radarowych, które opierają się na rozproszeniu wstecznym od obiektów w atmosferze lub przestrzeni kosmicznej, HFSWR wykorzystuje przede wszystkim fale powierzchniowe, które rozchodzą się wzdłuż granicy między powierzchnią Ziemi a atmosferą (zwanej jonosferą). Te fale powierzchniowe mogą pokonywać duże odległości (setki kilometrów) i są w stanie wykrywać i śledzić cele, takie jak statki i samoloty, na małych wysokościach nad dużymi obszarami morskimi. Systemy HFSWR są korzystne w przypadku nadzoru morskiego i nadzoru wybrzeża ze względu na ich zdolność do zapewniania zasięgu na dużym obszarze i wykrywania celów poza horyzontem, gdzie systemy radarowe w linii wzroku byłyby ograniczone.
Radar niskiej częstotliwości działa zazwyczaj na częstotliwościach poniżej 1 GHz, w tym w pasmach bardzo niskiej częstotliwości (VLF) i ultraniskiej częstotliwości (ULF). W przeciwieństwie do systemów radarowych o wyższej częstotliwości, które opierają się na odbiciu i rozpraszaniu fal elektromagnetycznych od obiektów w atmosferze lub przestrzeni kosmicznej, radary o niskiej częstotliwości wykorzystują charakterystykę propagacji długich fal. Te systemy radarowe są w stanie penetrować różne warunki atmosferyczne i przeszkody stałe, takie jak liście lub budynki, dzięki czemu nadają się do zastosowań radarowych penetrujących ziemię, obrazowania podpowierzchniowego i wykrywania środowiska. Systemy radarowe o niskiej częstotliwości zazwyczaj wymagają większych anten i są mniej wrażliwe na tłumienie atmosferyczne, co czyni je skutecznymi w wykrywaniu i obserwacji na duże odległości w trudnych warunkach, gdzie radar o wyższej częstotliwości może być ograniczony.
