Polaryzacja pozioma i kołowa odnosi się do różnych sposobów polaryzacji fal elektromagnetycznych, takich jak fale radiowe lub mikrofale. Polaryzacja pozioma oznacza, że składowa pola elektrycznego fali oscyluje poziomo względem podłoża lub kierunku propagacji. Polaryzacja ta jest często stosowana w systemach komunikacyjnych w celu zminimalizowania zakłóceń i maksymalizacji siły sygnału na duże odległości, szczególnie w komunikacji naziemnej lub satelitarnej.
Polaryzacja pozioma opisuje w szczególności orientację składowej pola elektrycznego fali elektromagnetycznej. W polaryzacji poziomej składowa ta oscyluje równolegle do powierzchni Ziemi lub w płaszczyźnie poziomej względem kierunku rozchodzenia się fali. Taka orientacja jest powszechnie stosowana w radiu i telewizji, a także w systemach radarowych, aby zapewnić efektywną transmisję i odbiór sygnałów.
Polaryzacja kołowa i eliptyczna różnią się orientacją i zależnością fazową wektorów pola elektrycznego fali elektromagnetycznej. Polaryzacja kołowa występuje, gdy wektor pola elektrycznego obraca się w sposób ciągły ruchem kołowym w miarę rozchodzenia się fali. Obrót ten może odbywać się zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, z równą amplitudą i stałą różnicą fazową wynoszącą 90 stopni pomiędzy poziomą i pionową składową fali.
Spolaryzacja pozioma oznacza, że składowa pola elektrycznego fali elektromagnetycznej oscyluje poziomo względem kierunku propagacji. Polaryzacja ta jest często stosowana w różnych systemach komunikacyjnych, w tym w nadawaniu, aby zapewnić efektywną transmisję i odbiór sygnałów na duże odległości bez znaczącej degradacji sygnału spowodowanej warunkami atmosferycznymi lub przeszkodami.
Polaryzacja kołowa odnosi się do określonego stanu polaryzacji fali elektromagnetycznej, w którym wektor pola elektrycznego obraca się w sposób ciągły ruchem kołowym w miarę propagacji fali. Ta polaryzacja jest korzystna w niektórych zastosowaniach, takich jak komunikacja satelitarna i radioastronomia, gdzie pomaga złagodzić zanik sygnału i zakłócenia spowodowane zmianami orientacji anten odbiorczych względem transmisji źródłowej.