W inżynierii antenowej płat główny odnosi się do wiązki pierwotnej lub kierunku maksymalnego promieniowania emitowanego przez antenę. Reprezentuje główny kierunek, w którym antena jest zaprojektowana do nadawania lub odbierania sygnałów. Główny płat zazwyczaj zawiera najwyższe stężenie wypromieniowanej energii i jest skupiony w kierunku zamierzonego celu lub odbiornika. Natomiast płatki lub wiązki promieniowania, które rozciągają się od głównego płata w kierunkach innych niż zamierzona oś. Listki boczne są na ogół słabsze niż listki główne, ale mogą przyczyniać się do zakłóceń, fałszywych detekcji lub zmniejszonej przejrzystości sygnału w systemach antenowych.
W kontekście telekomunikacji listek główny odnosi się do centralnego kierunku lub osi transmisji lub odbioru sygnału z anteny. W systemach komunikacji bezprzewodowej anteny służą do emitowania fal elektromagnetycznych w określonych kierunkach w celu nawiązania połączenia komunikacyjnego z innymi urządzeniami lub sieciami. Listek główny zapewnia skupienie większości przesyłanych lub odbieranych sygnałów w pożądanym kierunku, optymalizując siłę, klarowność i niezawodność sygnału w celu zapewnienia skutecznej komunikacji.
Listki boczne w systemach radarowych to dodatkowe listki lub wiązki promieniowania, które promieniują z głównego listka anteny w kierunkach innych niż zamierzony kierunek celu. Anteny radarowe emitują fale elektromagnetyczne w celu wykrywania i śledzenia obiektów poprzez analizę odbić (echa) tych fal. Listki boczne mogą przypadkowo wykryć echa od obiektów znajdujących się poza osią lub poza kierunkiem wiązki głównej, co prowadzi do fałszywych detekcji lub zmniejszonej dokładności lokalizacji celu. Inżynierowie stosują takie techniki, jak tłumienie listków bocznych i kształtowanie wiązki, aby zminimalizować wpływ listków bocznych i poprawić wydajność systemu radarowego w zakresie dokładnego wykrywania i śledzenia celów.
W przetwarzaniu sygnału płat główny odnosi się do głównego składnika lub dominującej części widma lub wzoru sygnału. Techniki przetwarzania sygnałów analizują i manipulują sygnałami w celu wydobycia informacji lub poprawy określonych właściwości. Główny płat sygnału reprezentuje jego centralną lub pierwotną składową częstotliwości, która zawiera najważniejszą zawartość energii lub informacji. Płatki boczne w przetwarzaniu sygnału mogą powstawać jako niepożądane komponenty lub artefakty pojawiające się obok głównego sygnału z powodu niedoskonałości, szumu lub zakłóceń. Zarządzanie listkami bocznymi jest niezbędne w przetwarzaniu sygnału, aby poprawić dokładność, zmniejszyć szum i poprawić niezawodność analizy i interpretacji danych.