Pasmo M, z medycznego punktu widzenia, odnosi się do określonego pasma lub piku obserwowanego w testach elektroforezy białek, takich jak elektroforeza białek w surowicy (SPEP) lub elektroforeza białek w moczu (UPEP). Pasmo to reprezentuje białko monoklonalne (białko M), które jest wytwarzane przez nieprawidłowe komórki plazmatyczne lub komórki szpiczaka. Obecność prążka M wskazuje na nieprawidłową proliferację pojedynczego klonu komórek plazmatycznych wytwarzających immunoglobulinę lub białko monoklonalne.
Pasmo M w elektroforezie odnosi się do piku lub dyskretnego pasma obserwowanego na żelu lub prążku do elektroforezy, gdy oddzielone białka są barwione i wizualizowane. Pasmo to pojawia się jako ostra, skupiona domena reprezentująca nieprawidłowe białko monoklonalne obecne w próbce. Identyfikuje się go na podstawie wzorca migracji i specyficznych cech, takich jak położenie w stosunku do innych frakcji białkowych.
Kiedy pasek M jest dodatni, oznacza to, że test elektroforezy wykrył obecność białek monoklonalnych (białek M) w próbce krwi lub moczu. Odkrycie to jest ważne w diagnostyce medycznej, szczególnie w przypadku schorzeń takich jak szpiczak mnogi lub inne choroby komórek plazmatycznych, gdzie obecność białek M wskazuje na nieprawidłową proliferację komórek plazmatycznych. Dodatni pasmo M sugeruje potrzebę dalszej oceny w celu ustalenia przyczyny i zakresu stanu.
Funkcja pasma M w kontekście diagnostyki medycznej pełni funkcję biomarkera umożliwiającego identyfikację i monitorowanie stanów charakteryzujących się nieprawidłową aktywnością osocza. Obecność i charakterystyka pasma M pomagają pracownikom służby zdrowia w diagnozowaniu chorób takich jak szpiczak mnogi, makroglobulinemia Waldenströma czy gammopatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu (MGU). Dostarcza niezbędnych informacji na temat rodzaju i ilości obecnych białek monoklonalnych, pomagając w podjęciu decyzji o leczeniu i ocenie rokowania.
Skok M, wskazywany przez obecność pasma M w elektroforezie, zwykle oznacza nadprodukcję białek monoklonalnych przez nieprawidłowe komórki plazmatyczne. Ten skok może wskazywać na różne stany, w zależności od kontekstu i wyników klinicznych. Na przykład w szpiczaku mnogim skok M wskazuje na obecność złośliwych komórek plazmatycznych wytwarzających nadmierne ilości immunoglobulin monoklonalnych, co może prowadzić do takich objawów, jak ból kości, niedokrwistość i dysfunkcja nerek. Monitorowanie zmian w końcówce M w czasie ma kluczowe znaczenie dla oceny postępu choroby i odpowiedzi na leczenie.