Modulacja impulsowa to technika, w której charakterystyka ciągu impulsów, taka jak amplituda, czas trwania, pozycja lub częstotliwość, zmienia się w zależności od chwilowych wartości sygnału modulacyjnego. Ta metoda modulacji służy do kodowania informacji w postaci serii impulsów do celów transmisji i komunikacji.
Modulacja impulsów w prostych słowach odnosi się do metody modyfikowania impulsów w celu przenoszenia informacji. Może to obejmować zmianę wysokości (amplitudy), szerokości (czasu trwania), taktowania (położenia) lub liczby impulsów reprezentujących wysyłaną informację.
Modulacja położenia impulsu (PPM) to rodzaj modulacji impulsu, w którym położenie każdego impulsu w ciągu impulsów zmienia się w zależności od amplitudy sygnału modulującego. Informacje są kodowane w taktowaniu impulsów, przy czym pozycja każdego impulsu reprezentuje chwilową amplitudę sygnału w tym punkcie.
PWM oznacza modulację szerokości impulsu. Jest to technika, w której szerokość każdego impulsu w ciągu impulsów zmienia się w zależności od sygnału modulacji. Dostosowując czas trwania aktywności każdego impulsu (wysoki) w ustalonym okresie, PWM skutecznie kontroluje średnią moc dostarczaną przez sygnał, dzięki czemu jest szeroko stosowany w zastosowaniach takich jak sterowanie silnikami, przyciemnianie diod LED i przetwarzanie sygnału.
Modulacja to proces zmiany sygnału nośnego w celu przesłania informacji. Polega to na zmianie jednej lub kilku właściwości fali nośnej, takich jak jej amplituda, częstotliwość lub faza, zgodnie z sygnałem wejściowym. Modulacja umożliwia transmisję danych na różnych mediach i na różne odległości, umożliwiając efektywną komunikację w różnych technologiach, w tym w radiu, telewizji i systemach komunikacji cyfrowej.