Materialen die radar kunnen absorberen zijn onder meer ferrieten, op koolstof gebaseerde materialen en gespecialiseerde polymeren die zijn gedoteerd met geleidende of magnetische deeltjes. Ferrieten zijn keramische verbindingen die vanwege hun magnetische eigenschappen radargolven kunnen absorberen. Op koolstof gebaseerde materialen zoals koolstofnanobuisjes en grafeen zijn ook effectief vanwege hun hoge elektrische geleidbaarheid en grote oppervlakte. Polymeren zoals polyaniline en polypyrrool kunnen, in combinatie met geleidende vulstoffen, ook dienen als radarabsorberende materialen.
Radarsignalen kunnen namelijk worden geabsorbeerd met speciaal daarvoor ontworpen materialen. Radarabsorberende materialen (RAM) werken door invallende radarenergie om te zetten in warmte, waardoor de reflectie en verstrooiing van radargolven wordt verminderd. Deze materialen worden vaak gebruikt in militaire toepassingen om de radardwarsdoorsnede van vliegtuigen, schepen en voertuigen te verkleinen, waardoor ze minder detecteerbaar worden door radar.
Materialen die RF (radiofrequentie) absorberen, zijn onder meer ferrieten, op koolstof gebaseerde materialen en geleidende polymeren. Ferrieten absorberen RF-energie vanwege hun magnetische eigenschappen, terwijl op koolstof gebaseerde materialen zoals koolstofnanobuisjes en grafeen effectief zijn vanwege hun elektrische geleidbaarheid en grote oppervlakte. Geleidende polymeren kunnen, indien gedoteerd met geschikte vulstoffen, ook effectief RF-energie absorberen.
Een materiaal dat de radar niet reflecteert, heeft over het algemeen eigenschappen waardoor het radargolven kan absorberen of verstrooien in plaats van ze te reflecteren. Deze materialen omvatten radarabsorberende materialen (RAM’s) zoals ferrieten, op koolstof gebaseerde materialen en gespecialiseerde polymeren met geleidende of magnetische vulstoffen. Deze materialen zijn ontworpen om de radardwarsdoorsnede te verkleinen en de reflectie van radargolven te minimaliseren.
Materialen die straling absorberen kunnen variëren afhankelijk van het type straling. Voor ioniserende straling zoals röntgenstraling en gammastraling zijn dichte materialen zoals lood, wolfraam en beton effectief in het absorberen van de straling. Voor niet-ioniserende straling zoals RF- of microgolfstraling worden materialen zoals ferrieten, op koolstof gebaseerde materialen en bepaalde polymeren gebruikt om de energie te absorberen en af te voeren.