Verschillende soorten radarverstrooiing verwijzen naar verschillende mechanismen waarmee radargolven interageren met objecten of oppervlakken, en beïnvloeden hoe die objecten verschijnen in radarretouren. De belangrijkste soorten radaruitzendingen zijn onder meer:
- Specular Array: Spiegelende verstrooiing treedt op wanneer radargolven in één richting door een glad of vlak oppervlak worden gereflecteerd, vergelijkbaar met de reflectie van licht door een spiegel. Dit type verstrooiing behoudt de invalshoek en kan sterke en duidelijke radaropbrengsten produceren wanneer de radar- en doeloriëntaties gunstig zijn.
- Diffuse verstrooiing: Diffuse verstrooiing treedt op wanneer radargolven in wisselwerking staan met ruwe of onregelmatige oppervlakken, waardoor ze zich in meerdere richtingen verspreiden. In tegenstelling tot spiegelende verstrooiing behoudt diffuse verstrooiing geen duidelijke reflectiehoek en resulteert dit in meer verspreide radarprestaties. Dit type verstrooiing komt vaak voor op natuurlijke oppervlakken zoals terrein, vegetatie en oceaangolven.
- Multipath-verstrooiing: Multipath-verstrooiing treedt op wanneer radargolven reflecteren op meerdere oppervlakken of objecten voordat ze de radarontvanger bereiken. Dit fenomeen kan leiden tot complexe interferentiepatronen in radaruitvoer, vooral in omgevingen met veel rommel of wanneer radargolven meerdere keren tegen structuren of terreinkenmerken stuiteren.
- Volumeverstrooiing: Volumeverstrooiing houdt in dat radargolven interageren met deeltjes of elementen die in een ruimtevolume zijn verspreid, zoals atmosferische deeltjes (zoals regendruppels of sneeuwvlokken), stofwolken of turbulente luchtmassa’s. Dit soort verstrooiing draagt bij aan de radaropbrengsten van neerslag, wolken en andere atmosferische verschijnselen.
Oppervlakverstrooiing verwijst specifiek naar de interacties van radargolven met het aardoppervlak of andere grote, relatief vlakke oppervlakken. Verschillende soorten oppervlakteverstrooiing zijn onder meer:
- Bragg-verstrooiing: Bragg-verstrooiing treedt op wanneer radargolven interageren met periodieke of semi-periodieke structuren op het oppervlak, zoals golven op water of periodieke ruwheidspatronen op de grond. Dit type verstrooiing is afhankelijk van de golflengte en kan resulteren in uitgesproken radarefficiënties wanneer de golflengte overeenkomt met de afstand tussen oppervlaktekenmerken.
- Ruwe oppervlaktediffusie: Ruwe oppervlaktediffusie omvat zowel de eerder genoemde spiegelende als diffuse diffusiemechanismen. Het komt voor wanneer radargolven oppervlakken tegenkomen met onregelmatigheden of ruwe texturen, waardoor ze zich in verschillende richtingen verspreiden op basis van de oppervlakteruwheidskenmerken. Dit type verspreiding komt veel voor in natuurlijke gebieden zoals bossen, bergen en landbouwvelden.
- Diëlektrische verstrooiing: Diëlektrische verstrooiing houdt in dat radargolven interageren met oppervlakken op basis van hun elektrische eigenschappen en materiaalsamenstelling. Het onderzoekt hoe radargolven doordringen in of interageren met verschillende materialen (zoals grond, vegetatie of door de mens gemaakte structuren) en reflecteren of verstrooien op basis van hun diëlektrische constanten en oppervlakteruwheid.
Het begrijpen van deze verschillende soorten verstrooiing is essentieel bij het ontwerpen van radarsystemen, signaalverwerking en interpretatie van radaropbrengsten voor toepassingen zoals teledetectie, weermonitoring en militair toezicht. Elk type verstrooiing beïnvloedt de manier waarop radargolven interageren met objecten en omgevingen, waardoor de kwaliteit en interpretatie van radargegevens worden beïnvloed.