Er zijn twee hoofdtypen radarstoringstechnieken die worden gebruikt bij de luchtverkeersleiding (ATC): noise jamming en misleiding jamming. Bij noise jamming worden willekeurige signalen of ruis verzonden op de werkfrequentie van de radar, waardoor de legitieme radaruitvoer van het vliegtuig effectief wordt gemaskeerd of verduisterd. Deze interferentie verstoort het vermogen van de radar om doelen nauwkeurig te detecteren en te volgen, wat leidt tot een verminderd situationeel bewustzijn voor luchtverkeersleiders.
Misleidingsstoring daarentegen houdt in dat signalen worden verzonden die radarecho’s van het vliegtuig of andere doelen nabootsen, waardoor valse of misleidende informatie op het radarscherm ontstaat.
Deze techniek heeft tot doel radaroperatoren in verwarring te brengen door spookdoelen te genereren of de waargenomen positie, snelheid of titel van echte doelen te veranderen, wat mogelijk fouten in het luchtverkeersbeheer en de luchtverkeerscontrole kan veroorzaken.
Jammingtechnieken kunnen in verschillende typen worden ingedeeld op basis van hun operationele kenmerken en effecten op radarsystemen.
Veel voorkomende classificaties zijn onder meer ruisstoring, waarbij willekeurige signalen of ruis worden overgedragen om radaropbrengsten te maskeren; Barrage-bolts, waarbij een breed scala aan signalen continu wordt verzonden om radarontvangers te overweldigen; en spot jamming, die zich richt op specifieke radarfrequenties of -banden om radaroperaties selectief te verstoren.
Elk type jammingtechniek heeft tot doel de radarprestaties te verstoren door verzadigde ontvangers met ongewenste signalen, waardoor legitieme output wordt gemaskeerd of radargegevens van misleidende operators worden vervormd.
Radars kunnen worden geblokkeerd door verschillende methoden die misbruik maken van kwetsbaarheden in hun operationele principes en signaalverwerkingsmogelijkheden.
Een veel voorkomende aanpak is het verzenden van hoogvermogen radiofrequentiesignalen op of nabij de werkfrequentie van de radar, waardoor interferentie ontstaat die de radarontvanger overweldigt en het vermogen ervan om legitieme doelretouren te detecteren en te verwerken verstoort. Een andere methode is het gebruik van geavanceerde elektronische tegenmaatregelen (ECM’s) die misleidende signalen of valse radarsignalen genereren, waardoor radaroperators in verwarring worden gebracht en de nauwkeurigheid van radargebaseerde surveillance en tracking in gevaar komt.
Geavanceerde jammingtechnieken kunnen ook frequentieverspringing, modulatie van het voortplantingsspectrum of adaptieve golfvormgeneratie omvatten om detectie te omzeilen en de effectiviteit van de jamming tegen radarsystemen te maximaliseren.
Actieve en passieve radarstoring verschillen fundamenteel in hun operationele aanpak en impact op radarsystemen.
Actieve radarstoring houdt in dat krachtige elektromagnetische signalen rechtstreeks naar de werkfrequentie van de radar of aangrenzende banden worden verzonden, met de bedoeling de radarontvanger te overweldigen en het vermogen ervan om doelen nauwkeurig te detecteren en te volgen te verstoren. Deze vorm van storing vereist dat de storingsbron continu signalen uitzendt en actief in verbinding staat met het radarsysteem tijdens de storingsoperatie.
Passieve radarstoringstechnieken maken daarentegen gebruik van kwetsbaarheden in de verwerkings- of transmissiekarakteristieken van radarsignalen zonder detecteerbare signalen uit te zenden. Bij passieve stoormethoden kan het gaan om het reflecteren of moduleren van bestaande radarsignalen om valse echo’s te creëren of radaroperatoren te misleiden, zonder sterke elektromagnetische emissies uit te zenden die de aanwezigheid van mist zouden kunnen onthullen.
Actieve en passieve radarstoringstechnieken zijn bedoeld om radaroperaties te verstoren, maar verschillen in hun benadering om interferentie te genereren en detectie door radaroperatoren en elektronische tegenmaatregelen (ECM)-systemen te ontwijken.