Doelverwerving omvat doorgaans drie hoofdcomponenten: detectie, herkenning en identificatie.
- Dectie: Dit is de eerste fase waarin de aanwezigheid van een doelwit wordt gedetecteerd of waargenomen met behulp van sensoren, radar, optica of andere detectiesystemen. Dit omvat het lokaliseren van potentiële doelwitten in een bepaald gebied.
- Herkenning: Zodra een doelwit is gedetecteerd, is de volgende stap het herkennen van de algemene kenmerken of attributen ervan. Dit omvat het evalueren van basiskenmerken zoals grootte, vorm, beweging of hittesignatuur om het gedetecteerde object te classificeren als een potentieel interessant doelwit.
Identificatie: Het laatste onderdeel is identificatie, waarbij specifieke details of kenmerken van het doelwit worden onderscheiden om het positief te identificeren als een vriendelijke, vijandige of neutrale entiteit. Dit kan het gebruik van meer gedetailleerde informatie inhouden, zoals markeringen, insignes of specifieke gedragspatronen om de identiteit van het doelwit te bevestigen.
-
Het targetingproces bestaat doorgaans uit vier hoofdstappen:
- Fix: Zodra de doelen zijn gelokaliseerd, is de volgende stap het nauwkeurig bepalen van hun locatie of coördinaten. Dit kan een nauwkeurige positionering inhouden via GPS, triangulatie of andere methoden om de exacte positie van het doelwit ten opzichte van eigen troepen vast te stellen.
- Target: De laatste stap is het targeten van de geïdentificeerde en gevolgde objecten voor betrokkenheid of actie. Dit omvat het selecteren van specifieke doelen op basis van hun dreigingsniveau, strategisch belang of operationele doelstellingen, en het beslissen over passende acties zoals betrokkenheid, surveillance of aanvullende verkenning.
Find: De eerste stap is het vinden of lokaliseren van potentiële doelen in het operationele gebied met behulp van surveillance-, verkennings- of inlichtingenbronnen.
Track: Tracking omvat het monitoren van de beweging en het gedrag van geïdentificeerde doelen in de loop van de tijd. Dit helpt hun toekomstige posities en gedrag te voorspellen, waardoor effectieve planning en besluitvorming mogelijk worden.
Het uit zes stappen bestaande targetingproces is een gestructureerde aanpak die bij militaire operaties wordt gebruikt om effectieve targeting en objectieve betrokkenheid te garanderen:
Beslissing om in te grijpen: Deze eerste stap omvat het beoordelen van de situatie en het nemen van een beslissing over het al dan niet inschakelen van potentiële doelwitten op basis van operationele doelstellingen, regels voor inzet en tactische overwegingen.
- Detect: Bij detectie wordt gebruik gemaakt van verschillende sensoren, inlichtingenbronnen of bewakingsmiddelen om potentiële doelen in het operationele gebied te detecteren en te lokaliseren.
- Track: Tracking omvat het monitoren van de beweging en het gedrag van geïdentificeerde doelen in de loop van de tijd om hun toekomstige acties te voorspellen en effectieve betrokkenheid te vergemakkelijken.
- .
Identify: Identificatie vereist het nauwkeurig bevestigen van de aard en kenmerken van gedetecteerde doelen om vriendelijke, vijandige of neutrale entiteiten te onderscheiden.
Target: Targeting omvat het selecteren van specifieke doelen op basis van operationele prioriteiten, dreigingsevaluaties en missiedoelstellingen. Het omvat het bepalen van de optimale timing en methode van betrokkenheid.
Engage: De laatste stap is het aanvallen van geselecteerde doelen met behulp van geschikte wapens, tactieken en operationele procedures. Deze fase heeft tot doel de gewenste resultaten te bereiken, zoals het neutraliseren van dreigingen, het ondersteunen van manoeuvreeroperaties of het bereiken van strategische doelstellingen.
Wat is het verschil tussen AC- en DC-stromen? AC (wisselstroom) en DC (gelijkstroom) zijn twee fundamentele soorten elektrische stromen met…