Enkele veel voorkomende radarsignaturen zijn onder meer die geproduceerd door vliegtuigen, schepen, voertuigen en grondinstallaties. Elk object genereert een unieke radardwarsdoorsnede (RCS) op basis van zijn grootte, vorm, oppervlaktematerialen en oriëntatie. Deze handtekeningen helpen radarsystemen verschillende doelen te identificeren en te volgen.
Het meest voorkomende type radar is de pulsradar, die korte uitbarstingen van radiofrequentiesignalen uitzendt en de tijd meet die nodig is voordat de echo’s terugkeren. Pulsradar wordt veel gebruikt in toepassingen zoals luchtverkeersleiding, weermonitoring en militair toezicht vanwege de effectiviteit ervan bij het detecteren van verre objecten.
Veel voorkomende radargolfvormen zijn onder meer pulsgolfvormen, continue golfvormen en frequentiegemoduleerde continue golfvormen (FMCW). Pulsgolfvormen zijn standaard in traditionele radarsystemen, terwijl FMCW vaak wordt gebruikt in toepassingen zoals autoradar om afstand en snelheid met hoge nauwkeurigheid te detecteren.
Gemeenschappelijke radarfrequenties variëren afhankelijk van de toepassing, maar variëren over het algemeen van L-band (1-2 GHz) tot X-band (8-12 GHz) voor de meeste militaire en civiele radars. Elke frequentieband biedt verschillende voordelen op het gebied van bereik, resolutie en gevoeligheid voor atmosferische omstandigheden.
Het meest voorkomende type radarscanner is de mechanisch roterende scanner, die de antenne fysiek beweegt om een groot gebied te bestrijken. Dit type wordt vaak aangetroffen in radars voor de zee- en luchtverkeersleiding. Solid-state phased array-radars worden ook steeds gebruikelijker, waardoor elektronisch scannen mogelijk is zonder bewegende delen, waardoor doelen sneller en nauwkeuriger kunnen worden gevolgd.