Stralingspolarisatie verwijst naar de oriëntatie van de elektrische veldvector van een elektromagnetische golf terwijl deze zich door de ruimte voortplant. Deze eigenschap beschrijft hoe het elektrische veld in een specifieke richting oscilleert ten opzichte van de voortplantingsrichting van de golf. Straling kan op verschillende manieren worden gepolariseerd: lineair (waarbij het elektrische veld in één vlak oscilleert), circulair (waarbij de elektrische veldvector in een cirkelvormige beweging roteert) of elliptisch (een combinatie van lineaire en circulaire polarisatiecomponenten). Stralingspolarisatie is een fundamenteel kenmerk dat van invloed is op de interactie van golven met materialen, antennes en atmosferische omstandigheden, en beïnvloedt factoren zoals reflectie, transmissie, absorptie en verstrooiingseigenschappen.
Simpel gezegd verwijst polarisatie naar de oriëntatie van het elektrische veld van een elektromagnetische golf terwijl deze door de ruimte reist. Stel je voor dat het elektrische veld van de golf oscilleert in een specifieke richting loodrecht op de voortplantingsrichting van de golf. Deze oriëntatie kan worden gevisualiseerd als de uitlijning van de golfenergie in een bepaald vlak. Polarisatie is cruciaal in verschillende toepassingen, waaronder radiocommunicatie, radarsystemen, optica en astronomie, waarbij het beheersen of begrijpen van de oriëntatie van elektromagnetische golven essentieel is voor effectieve transmissie, detectie en analyse van het signaal.
Verstrooiing en polarisatie van straling omvatten de interactie van elektromagnetische golven met deeltjes of oppervlakken, wat resulteert in veranderingen in de polarisatietoestand van de golf. Wanneer straling deeltjes of oppervlakken tegenkomt, kan deze verstrooiing ondergaan, waarbij de richting van de verstrooide golf afhangt van de polarisatieoriëntatie van de invallende golf ten opzichte van de verstrooiing. Polarisatie speelt een rol bij verstrooiingsverschijnselen zoals Rayleigh-verstrooiing (die afhangt van de vierde macht van de frequentie) en MIE-verstrooiing (die is gebaseerd op elektromagnetische deeltjes).
De polarisatie van een golf verwijst naar de richting waarin het elektrische veld oscilleert terwijl de golf door de ruimte beweegt. Deze eigenschap wordt gedefinieerd door de oriëntatie van de elektrische veldvector loodrecht op de voortplantingsrichting van de golf. Bij lineaire polarisatie oscilleert het elektrische veld bijvoorbeeld in een specifiek vlak, terwijl bij circulaire polarisatie de elektrische veldvector in een cirkelvormige beweging rond de as van golfvoortplanting roteert. Polarisatie heeft invloed op verschillende aspecten van golfgedrag, waaronder hoe golven omgaan met materialen, hoe antennes signalen ontvangen en hoe licht wordt overgedragen en gereflecteerd.