Beamshaping-versterking verwijst naar de toename in signaalsterkte of effectief uitgestraald vermogen die wordt bereikt door gerichte focussering van elektromagnetische golven of akoestische golven met behulp van beamshaping-technieken. In de praktijk zorgt beamforming ervoor dat antennes of transducers de signaalenergie in een specifieke richting of op een gewenst doel kunnen focussen, waardoor de signaalsterkte in die richting effectief wordt vergroot in vergelijking met omnidirectionele antennes. Deze versterking wordt gewoonlijk gemeten in decibel (dB) en vertegenwoordigt de verhouding tussen de vermogensdichtheid in de hoofdlob (directionele bundel) van het antennepatroon en de vermogensdichtheid in een omnidirectioneel patroon. Een hogere boorversterking duidt op een betere directionaliteit en verbeterde transmissie- of ontvangstmogelijkheden in toepassingen zoals draadloze communicatie, radarsystemen en akoestische beeldvorming.
Beamforming verbetert communicatie- en detectiesystemen door de efficiëntie en prestaties van signaaloverdracht of -ontvangst te verbeteren. Door signaalenergie te focussen op specifieke richtingen of doelen, vermindert beamforming interferentie uit ongewenste richtingen en verbetert de signaal-ruisverhouding (SNR). Dit resulteert in een aantal belangrijke voordelen, waaronder een groter communicatiebereik, een grotere gegevensdoorvoer in draadloze netwerken, verbeterde detectie- en volgmogelijkheden in radar- en sonarsystemen en een verbeterde ruimtelijke resolutie bij medische en akoestische toepassingen. Beamforming maakt ook adaptieve signaalverwerking mogelijk, waardoor systemen de directionaliteit van antennes of transducers dynamisch kunnen aanpassen op basis van omgevingsomstandigheden of operationele vereisten. Over het geheel genomen draagt beamforming bij aan een betrouwbaardere, efficiëntere en effectievere werking van verschillende technologische systemen op verschillende gebieden.