SAR, of synthetische apertuurradar, verwijst bij aardobservatie naar een teledetectietechniek die wordt gebruikt om beelden met hoge resolutie van het aardoppervlak te maken. In tegenstelling tot optische sensoren die afhankelijk zijn van zonlicht, werkt SAR door microgolfsignalen naar het aardoppervlak te verzenden en de gereflecteerde signalen te detecteren. Door de vertraging en intensiteit van deze reflecties te meten, kunnen SAR-systemen gedetailleerde beelden van landschappen genereren, zelfs in het donker of door wolken heen.
SAR is waardevol voor het monitoren van veranderingen in terrein, vegetatie en stedelijke gebieden, waardoor het essentieel is voor toepassingen zoals milieumonitoring, rampenbeheer en landbouwbeoordeling.
Een SAR-beeld is een weergave van het aardoppervlak, gegenereerd met behulp van synthetische apertuurradartechnologie. Deze beelden vertegenwoordigen de gereflecteerde microgolfsignalen die door de SAR-sensor worden verzameld en die worden verwerkt om een visuele weergave van kenmerken op de grond te creëren.
SAR-beelden bieden unieke voordelen ten opzichte van optische beeldvorming, zoals de mogelijkheid om door bewolking heen te dringen en consistente gegevens te leveren, ongeacht het daglicht of de weersomstandigheden.
Ze worden veel gebruikt op verschillende gebieden, waaronder de landbouw, bosbouw, stadsplanning en het beheer van natuurlijke hulpbronnen, vanwege hun vermogen om fijne details vast te leggen en veranderingen in de loop van de tijd met hoge precisie te volgen.
In de geologie staat SAR voor Synthetic Aperture Radar en wordt gebruikt als hulpmiddel om geologische kenmerken en processen in de ruimte te bestuderen. SAR-gegevens kunnen details van terreinkenmerken, geologische structuren, landvormen en oppervlaktebewegingen met hoge precisie onthullen.
Geologen gebruiken SAR-beelden om breuklijnen te analyseren, vulkanische activiteit te monitoren, rotsformaties in kaart te brengen en bodemdaling te bestuderen. Het vermogen van SAR om consistente en betrouwbare informatie te verstrekken, ongeacht de weersomstandigheden, maakt het bijzonder waardevol voor geologische toepassingen waarbij continue monitoring en gedetailleerde analyse cruciaal zijn.
In GIS (Geografisch Informatie Systeem) betekent SAR specifiek absorptiepercentage.
Deze term verwijst naar de snelheid waarmee elektromagnetische energie door het lichaam wordt geabsorbeerd bij blootstelling aan radiofrequente elektromagnetische velden, zoals die worden uitgezonden door mobiele telefoons en andere draadloze apparaten. SAR in GIS is belangrijk voor het beoordelen van potentiële gezondheidsrisico’s die gepaard gaan met elektromagnetische blootstelling aan stralingsblootstelling en voor het definiëren van veiligheidsrichtlijnen en -voorschriften.
GIS-technologie maakt gebruik van SAR-gegevens om de ruimtelijke relaties tussen bronnen van elektromagnetische straling en de bevolkingsdichtheid te analyseren en visualiseren, waardoor beslissingen over stadsplanning, telecommunicatie-infrastructuur en volksgezondheidsbeleid met betrekking tot elektromagnetische blootstelling kunnen worden onderbouwd.