Monopulse-tracking bij satellietcommunicatie is een methode die wordt gebruikt om een satellietsignaal te volgen door het signaal te vergelijken dat wordt ontvangen van enigszins verschillende antenneposities. Deze techniek biedt een hoge nauwkeurigheid en weerstand tegen signaalfluctuaties veroorzaakt door atmosferische omstandigheden of andere interferentie. Het werkt door meerdere signalen tegelijkertijd via verschillende paden te ontvangen en hun verschillen te gebruiken om de exacte richting van het binnenkomende signaal te berekenen.
Monopulse-tracking is een radar- en communicatietechniek die de nauwkeurigheid verbetert door gelijktijdige signalen te vergelijken die worden ontvangen via meerdere bundels of antenneposities. Het gebruikt de amplitude- en faseverschillen tussen deze signalen om de richting van het doel of de bron te bepalen. Deze methode is zeer effectief in het verminderen van fouten veroorzaakt door signaalfluctuaties en wordt vaak gebruikt in radarsystemen en satellietcommunicatie.
Verschillende soorten volgsystemen in satellietcommunicatie omvatten grondvolgsystemen, satellietvolgsystemen aan boord en hybride volgsystemen. Grondvolgsystemen gebruiken grote antennes op aarde om het pad van de satelliet te volgen. Geïntegreerde satellietvolgsystemen maken gebruik van sensoren en andere apparatuur op de satelliet zelf om de oriëntatie en positie te behouden. Hybride volgsystemen combineren zowel grond- als boordmethoden om nauwkeurige tracking en controle van de satelliet te bieden.
Telemetrie bij satellietcommunicatie omvat het verzamelen en verzenden van gegevens van de satelliet naar een grondstation. Deze gegevens omvatten informatie over de positie, gezondheid en operationele status van de satelliet. Met telemetriesystemen kunnen grondoperatoren de prestaties van satellieten monitoren, problemen diagnosticeren en de nodige aanpassingen maken om de satelliet tijdens zijn missie goed te beveiligen.
Antennetracking verwijst naar het proces waarbij de oriëntatie van een antenne voortdurend wordt aangepast om een optimale uitlijning met een bewegend doel, zoals een satelliet, te behouden. Dit proces zorgt voor een sterke en stabiele communicatieverbinding door de antenne rechtstreeks op de satelliet te houden terwijl deze door de lucht beweegt. Antennevolgsystemen zijn van cruciaal belang voor het behoud van betrouwbare communicatie in satellietnetwerken, vooral voor hoogfrequente signalen die nauwkeurige uitlijning vereisen.