In de antennetechniek verwijst de hoofdlob naar de primaire straal of richting van de maximale straling die door een antenne wordt uitgezonden. Het vertegenwoordigt de hoofdrichting waarin de antenne is ontworpen om signalen te verzenden of te ontvangen. De hoofdkwab bevat doorgaans de hoogste concentratie uitgestraalde energie en is gericht op het beoogde doel of de beoogde ontvanger. Daarentegen stralingslobben of bundels die zich vanuit de hoofdlob uitstrekken in andere richtingen dan de beoogde as. Zijlobben zijn over het algemeen zwakker dan de hoofdlob, maar kunnen bijdragen aan interferentie, valse detecties of verminderde signaalhelderheid in antennesystemen.
In de context van telecommunicatie verwijst de hoofdlob naar de centrale richting of as van signaaloverdracht of ontvangst van een antenne. In draadloze communicatiesystemen zijn antennes ontworpen om elektromagnetische golven in specifieke richtingen uit te zenden om communicatieverbindingen met andere apparaten of netwerken tot stand te brengen. De hoofdlob zorgt ervoor dat het merendeel van de verzonden of ontvangen signalen in de gewenste richting wordt gefocust, waardoor de signaalsterkte, helderheid en betrouwbaarheid worden geoptimaliseerd voor effectieve communicatie.
Zijlobben in radarsystemen zijn extra lobben of stralingsbundels die vanuit de hoofdlob van een antenne in andere richtingen uitstralen dan de beoogde doelrichting. Radarantennes zenden elektromagnetische golven uit om objecten te detecteren en te volgen door de reflecties (echo’s) van deze golven te analyseren. Zijlobben kunnen onbedoeld echo’s detecteren van objecten die zich buiten de as of buiten de richting van de hoofdbundel bevinden, wat leidt tot valse detecties of verminderde nauwkeurigheid bij de doellokalisatie. Ingenieurs gebruiken technieken zoals zijlobonderdrukking en beamforming om de impact van zijloben te minimaliseren en de prestaties van het radarsysteem te verbeteren bij het nauwkeurig detecteren en volgen van doelen.
Bij signaalverwerking verwijst de hoofdlob naar de hoofdcomponent of het dominante deel van het spectrum of patroon van een signaal. Signaalverwerkingstechnieken analyseren en manipuleren signalen om informatie te extraheren of specifieke kenmerken te verbeteren. De hoofdlob van een signaal vertegenwoordigt de centrale of primaire frequentiecomponent, die de belangrijkste energie- of informatie-inhoud bevat. Zijlobben bij signaalverwerking kunnen ontstaan als ongewenste componenten of artefacten die naast het hoofdsignaal verschijnen als gevolg van onvolkomenheden, ruis of interferentie. Zijlobbeheer is essentieel bij signaalverwerking om de nauwkeurigheid te verbeteren, ruis te verminderen en de betrouwbaarheid van gegevensanalyse en -interpretatie te verbeteren.