Wat is Homing-radar?

Radar Homing is een geleidingstechniek die door raketten, torpedo’s en andere munitie wordt gebruikt om naar een doel te navigeren door gereflecteerde radarsignalen te volgen. In Radar Homing bevat het wapensysteem een ​​radarontvanger die radarsignalen detecteert en vastlegt die worden uitgezonden door het doel of door een radarbaken dat in de buurt van het doel is geïnstalleerd. Door deze signalen continu te ontvangen en te verwerken, kan het wapen autonoom zijn thuiskoers op het doel aanpassen. Ledar-radar wordt beoordeeld op zijn vermogen om onafhankelijk van externe geleidingssystemen te werken, waardoor het geschikt is voor scenario’s waarin continue communicatie met een controlestation onpraktisch of verstoord kan zijn.

Een homing-systeem verwijst naar een geleidingssysteem dat door raketten, vliegtuigen of andere projectielen wordt gebruikt om naar een doel te navigeren op basis van signalen die worden uitgezonden door het doel zelf of door een speciaal baken. Deze systemen kunnen gebruik maken van een verscheidenheid aan technologieën, waaronder radar-, infrarood- (IR) en akoestische sensoren, afhankelijk van de operationele vereisten en omgevingsomstandigheden. De primaire functie van een homing-systeem is het detecteren, volgen en begeleiden van een wapen of voertuig naar het aangewezen doel met behulp van sensorgegevens om de koersuitlijning te behouden en nauwkeurige betrokkenheid te garanderen.

Actieve homing en passieve homing zijn twee werkingsmodi voor homing-systemen, gebaseerd op de manier waarop ze doelen detecteren en volgen. Actieve homing-systemen zenden hun eigen signalen uit, zoals radar- of laserpulsen, en detecteren vervolgens reflecties (echo’s) van het doel. Het systeem gebruikt deze reflecties om de positie van het doel ten opzichte van zichzelf te berekenen en past zijn koers dienovereenkomstig aan. Actieve homing is gunstig vanwege zijn onafhankelijkheid van externe lichtbronnen en zijn vermogen om te werken in omstandigheden waarin passieve detectie moeilijk kan zijn, zoals bij ongunstige weersomstandigheden of omgevingen met elektronische oorlogsvoering.

Passieve retoursystemen vertrouwen daarentegen op detectiesignalen die door het doel zelf worden uitgezonden, zoals de infraroodsignatuur of radaremissies. Deze systemen zenden geen eigen signalen uit, maar volgen eerder het doel op basis van de emissies die het genereert. Passief flippen wordt vaak gebruikt in scenario’s waarin het minimaliseren van de emissie van detecteerbare signalen voordelig is, zoals bij stealth-operaties of bij het vermijden van detectie door tegenmaatregelen van de vijand. De keuze tussen actieve en passieve thuiskomst hangt af van factoren zoals missievereisten, doelkenmerken en operationele beperkingen.