Synthetische apertuurradar (SAR) en zijwaarts gerichte luchtradar (SLAR) zijn beide radarbeeldvormingstechnologieën die worden gebruikt voor teledetectie, maar ze verschillen in hun operationele principes en toepassingen. SAR werkt door het elektronisch synthetiseren van een grote virtuele antenne-opening terwijl de radarantenne langs een pad beweegt. Hierdoor kan SAR beelden met een hoge resolutie en fijne ruimtelijke details verkrijgen door signalen te combineren die op verschillende posities worden ontvangen.
SAR wordt gebruikt voor nauwkeurige kartering, milieumonitoring, rampenbeheer en militaire verkenning vanwege het vermogen om gedetailleerde beelden te produceren, ongeacht de weersomstandigheden of het tijdstip van de dag. Slar gebruikt daarentegen een vaste of mechanisch gescande antenne om radarsignalen in zijdelingse richting vanaf een luchtplatform te verzenden. De radarstraal scant de grond loodrecht op de vliegbaan van het vliegtuig en levert realtime radarbeelden van het onderliggende terrein.
SLAR is geschikt voor algemene bewakings-, verkennings- en doeldetectietaken, maar biedt over het algemeen een lagere resolutie vergeleken met SAR.
Systemische verworven resistentie (SAR) en geïnduceerde systemische resistentie (ISR) zijn termen die in de plantenbiologie worden gebruikt om verschillende afweermechanismen tegen pathogenen te beschrijven. RAS verwijst naar de systemische reactie van een plant op ziekteverwekkers na de eerste blootstelling, waarbij de hele plant resistent wordt tegen daaropvolgende infecties.
Deze resistentie wordt systemisch door de hele plant geïnduceerd, veroorzaakt door signalen van de initiële infectieplaats. SAR omvat de activering van afweergenen en de productie van antimicrobiële verbindingen om de plant te beschermen tegen een breed spectrum aan ziekteverwekkers. ISR daarentegen heeft betrekking op de reactie van de plant op nuttige microben of niet-pathogene organismen die resistentie tegen ziekteverwekkers veroorzaken.
ISR verbetert de immuunrespons van de plant lokaal en systematisch, en biedt bescherming tegen toekomstige infecties door verdedigingsmechanismen op gang te brengen. SAR en ISR zijn belangrijke strategieën bij de verdediging van planten en hebben implicaties voor de landbouw en het ziektebeheer.
Zijwaarts gerichte luchtradar (SLAR) wordt voornamelijk gebruikt voor verkennings- en bewakingsdoeleinden. Het werkt door radarsignalen in laterale richting uit te zenden vanaf een luchtplatform, zoals een vliegtuig of drones (onbemand luchtvaartuig).
Salarissystemen gebruiken een vaste of mechanisch gescande antenne om de radarstraal over de grond loodrecht op de vliegbaan van het vliegtuig te scannen. Hierdoor kan Slar realtime radarbeelden van het onderliggende terrein leveren, die nuttig zijn voor toepassingen zoals het monitoren van landgebruik, het detecteren van veranderingen in de vegetatie, het in kaart brengen van kustlijnen en het uitvoeren van militaire verkenningsmissies.
Salarissystemen bieden continue dekking en kunnen onder verschillende weersomstandigheden werken, waardoor ze veelzijdige hulpmiddelen zijn voor luchttoezicht.
Synthetic Aperture Radar (SAR) en Interferometric Synthetic Aperture Radar (INSAR of I-SAR) zijn radarbeeldvormingstechnieken die voor verschillende doeleinden worden gebruikt. SAR synthetiseert elektronisch een grote virtuele antenne-opening door de radarantenne langs een pad te bewegen, waardoor beelden met een hoge resolutie en fijne ruimtelijke details kunnen worden verkregen.
SAR wordt gebruikt voor nauwkeurige kartering, milieumonitoring, rampenbeheer en militaire verkenning vanwege het vermogen om gedetailleerde beelden te produceren, ongeacht de weersomstandigheden of het tijdstip van de dag. INSAR gebruikt daarentegen meerdere radarbeelden die vanuit enigszins verschillende posities zijn verkregen om de topografie van het oppervlak te meten en subtiele grondbewegingen, zoals vervorming of verzakking, te detecteren. INSAR wordt gebruikt in geofysische toepassingen, zoals het monitoren van aardbevingen, vulkanische activiteit, bodemdaling en gletsjerbewegingen.
Terwijl SAR hogeresolutiebeelden van statische scènes levert, maakt INSAR gebruik van faseverschillen tussen radarbeelden om veranderingen in het aardoppervlak in de loop van de tijd te meten, waardoor inzicht wordt verkregen in geologische en ecologische processen.