Het principe van een radarhoogtemeter (radalt) draait om het meten van de hoogte van een vliegtuig of ruimtevaartuig boven de grond of het wateroppervlak met behulp van radargolven. Het werkt volgens het principe van echo going, waarbij de hoogtemeter korte radiofrequentiepulsen (RF) naar de grond zendt. Deze golven reizen met de snelheid van het licht en reflecteren op het onderliggende oppervlak. De hoogtemeter detecteert vervolgens de gereflecteerde signalen, meet de heen- en terugreistijd die de pulsen nodig hebben om naar de grond en terug te reizen, en berekent de hoogte op basis van deze vertraging. Door het interval tussen de verzending en ontvangst van radarpulsen nauwkeurig te synchroniseren, biedt de radalt nauwkeurige hoogtemetingen die essentieel zijn voor veilige navigatie tijdens het opstijgen, landen en vluchten op lage hoogte.
Een radarhoogtemeter (radalt) werkt door radarpulsen naar de grond uit te zenden en de tijd te meten die deze pulsen nodig hebben om terug te reflecteren naar de hoogtemeter. De hoogtemeterzender zendt korte uitbarstingen van elektromagnetische golven uit, meestal in het microgolffrequentiebereik. Deze golven reizen met de snelheid van het licht en stuiteren op het onderliggende oppervlak. De hoogtemeterontvanger detecteert vervolgens de echo van deze pulsen en meet nauwkeurig het tijdsinterval tussen verzending en ontvangst. Door de snelheid van het licht te kennen en het heen en weer reizen van radarpulsen nauwkeurig te timen, berekent de hoogtemeter de hoogte van het vliegtuig of ruimtevaartuig ten opzichte van het onderliggende oppervlak. Dit continue meetproces biedt realtime hoogte-informatie die cruciaal is voor het behouden van vlieghoogtes en het vermijden van terreinobstakels.
Een hoogtemeter werkt op basis van het principe van barometrische druk en atmosferische drukveranderingen met de hoogte. Traditionele hoogtemeters maken gebruik van een aneroïde barometer, die veranderingen in de luchtdruk meet terwijl een vliegtuig klimt of daalt. Naarmate de hoogte toeneemt, neemt de atmosferische druk af, waardoor de aneroïde capsule in de hoogtemeter uitzet of samentrekt. Dit uurwerk is mechanisch gekoppeld aan een weergavemechanisme dat de hoogte aangeeft. Moderne hoogtemeters kunnen ook digitale sensoren en displays integreren voor verbeterde nauwkeurigheid en betrouwbaarheid bij het meten van hoogte tijdens vluchtoperaties.
Radarhoogtemetrie is een gespecialiseerde toepassing van radartechnologie die wordt gebruikt om de precieze hoogte van een vliegtuig of satelliet boven het aardoppervlak of de oceaan te meten. Het werkt volgens het principe van echo going, waarbij radarpulsen naar het oppervlak worden verzonden en de vertraging van hun terugkerende echo’s wordt gebruikt om de hoogte te berekenen. Radarhoogtemeters werken doorgaans in het microgolffrequentiebereik, waardoor ze wolken kunnen doordringen en nauwkeurige metingen kunnen leveren, zelfs bij ongunstige weersomstandigheden. Deze technologie is van cruciaal belang voor de luchtvaart, maritieme navigatie, geologisch onderzoek en wetenschappelijk onderzoek, en levert essentiële hoogtegegevens voor terreinkartering, oceanografie en milieumonitoring.
De primaire toepassing van radarhoogtemeters is in de lucht- en ruimtevaartindustrie om de hoogte van vliegtuigen en ruimtevaartuigen boven het land- of wateroppervlak te meten. Radarhoogtemeters bieden piloten realtime hoogte-informatie tijdens het opstijgen, landen en lage vliegfasen, waardoor een veilige afstand over terreinobstakels en watermassa’s wordt gegarandeerd. Ze vormen een integraal onderdeel van luchtvaartveiligheidssystemen en maken nauwkeurige hoogtecontrole, terreinvermijding en navigatiebegeleiding mogelijk in verschillende weersomstandigheden en geografische omgevingen. Radarhoogtemeters ondersteunen ook militaire operaties, luchtonderzoeken en satellietmissies door nauwkeurige hoogtemetingen te leveren die essentieel zijn voor missieplanning, verkenning en het verzamelen van wetenschappelijke gegevens.