Het terugverstrooiingseffect verwijst naar het specifieke fenomeen waarbij golven of straling terug naar de bron worden verstrooid na interactie met een object of medium. Dit effect treedt op wanneer invallende golven deeltjes, oppervlakken of grenzen tegenkomen die de golven reflecteren of verstrooien in de richting waar ze vandaan kwamen. De intensiteit en kenmerken van terugverstrooide signalen verschaffen waardevolle informatie over de eigenschappen en samenstelling van de objecten of media die de verstrooiing veroorzaakten. In praktische toepassingen zoals radar, teledetectie en medische beeldvorming wordt het terugverstrooiingseffect gebruikt om doelen of structuren te detecteren, analyseren en in beeld te brengen op basis van gereflecteerde signalen.
Verstrooiing verwijst in het algemeen naar het bredere fenomeen waarbij golven of straling interageren met objecten of media en in verschillende richtingen worden omgeleid als gevolg van interactie met deeltjes, obstakels of grenzen. Het omvat zowel voorwaartse verstrooiing (waarbij golven in de voortplantingsrichting worden verstrooid) als achterwaartse verstrooiing (waarbij golven naar de bron worden verstrooid). Het belangrijkste verschil tussen terugverstrooiing en diffusie is de richting van de verstrooide golven ten opzichte van de voortplantingsrichting van de invallende golf. Backscatter verwijst specifiek naar golven of straling die naar de bron worden verstrooid, terwijl diffusie verwijst naar golven die in elke richting worden verspreid, inclusief voorwaarts, achterwaarts en zijwaarts. Backscatter is dus een specifiek type of subset van verstrooiing die de omleiding van golven of straling terug naar hun bron beschrijft na interactie met een materiaal of object.