Een zelfbeschermingstoorzender is een defensief elektronisch oorlogsapparaat dat is ontworpen om militaire vliegtuigen, voertuigen of personeel te beschermen tegen radargeleide vijandige dreigingen zoals raketten of luchtafweersystemen. Deze mist zendt elektronische signalen uit die radarsystemen verstoren of misleiden, waardoor de volg- en richtmogelijkheden van vijandelijke wapens worden verstoord. Zelfbeschermingsmist is van cruciaal belang bij moderne militaire operaties om de overlevingskansen te verbeteren door de effectiviteit van radargestuurde dreigingen te verminderen, waardoor vliegtuigen of voertuigen inkomende aanvallen effectiever kunnen ontwijken of beperken.
De signaalbronchiën werken door elektromagnetische signalen uit te zenden op specifieke frequenties die worden gebruikt door communicatieapparatuur of radarsystemen, bedoeld om de ontvangst van de signalen door gerichte receptoren te verstoren of te blokkeren. Afhankelijk van het type en het doel kunnen stoorzenders over een breed frequentiebereik werken, waardoor de communicatie, GPS-signalen, Wi-Fi-netwerken of radarsystemen worden verstoord. Ze genereren doorgaans ruis of valse signalen die legitieme transmissies overweldigen of maskeren, waardoor effectieve communicatie of detectie in het doelgebied wordt voorkomen. De effectiviteit van een stoorzender hangt af van factoren zoals het uitgangsvermogen, het frequentiebereik en de nabijheid van doelsignalen.
Het traceren van signaalstoorzenders kan lastig zijn, afhankelijk van hun ontwerp en operationele parameters. Geavanceerde mist kan technieken gebruiken om detectie of lokalisatie te vermijden, zoals frequentieverspringing of modulatie van het voortplantingsspectrum, waardoor het voor detectiesystemen moeilijker wordt om hun exacte locatie te bepalen. Met geavanceerde signaalanalyse- en richtingzoektechnologieën is het echter voor gespecialiseerde apparatuur en getraind personeel mogelijk om de algemene omgeving van signaalmist te lokaliseren en te identificeren, vooral in gecontroleerde omgevingen of tijdens doelgerichte operaties.
De wettigheid van radiostoring verschilt per land en rechtsgebied. Op veel plaatsen is het opzettelijk verstoren van radiocommunicatie, inclusief het gebruik van mist, illegaal volgens de telecommunicatieregelgeving en kan het ook in strijd zijn met wetten met betrekking tot interferentie met openbare veiligheidscommunicatie of signalen in de luchtvaart. Overheden en regelgevende instanties leggen over het algemeen strikte beperkingen op aan het gebruik, het bezit of de inzet van signaalmist om verstoringen van essentiële diensten, openbare veiligheidscommunicatie en legaal gebruik van radiospectrum te voorkomen. Sancties voor ongeoorloofde inmenging kunnen boetes, inbeslagname van apparatuur en strafrechtelijke vervolging omvatten, afhankelijk van de ernst en impact van de veroorzaakte inmenging.