Een radargeleide raket is een type raket dat radarsignalen gebruikt om zijn doel te volgen en aan te vallen. De raket is uitgerust met een radarsysteem dat het doel kan detecteren, volgen en vergrendelen, waardoor het zijn vliegroute kan aanpassen om het te onderscheppen en te vernietigen. Radargeleide raketten worden vaak gebruikt om vliegtuigen, schepen en andere waardevolle doelen te targeten.
Radarraketten werken door een radarsysteem te gebruiken om doelen te detecteren en te volgen. Het radarsysteem zendt radiogolven uit die van het doel afketsen en terugkeren naar de radarontvanger van de raket. Het geleidingssysteem van de raket verwerkt deze informatie om de positie, snelheid en richting van het doelwit te bepalen. De raket past vervolgens zijn vliegbaan aan met behulp van stuurvlakken of stuwkrachtvectoring om op koers naar het doel te blijven.
Het verschil tussen een radargeleide raket en een raket is hun doel en functionaliteit. Een radargeleide raket is ontworpen om doelen te zoeken en te vernietigen met behulp van radarsignalen, terwijl een stuwkracht een defensieve tegenmaatregel is die wordt gebruikt om binnenkomende raketten af te leiden of te misleiden. De fakkels zenden intense hitte of licht uit om valse doelen te creëren, waardoor infraroodgeleide raketten in de war raken en ze van hun beoogde doel worden afgeleid.
Het verschil tussen infrarood (IR) en radarraketten zijn hun geleidingssystemen. IR-raketten maken gebruik van infraroodsensoren om hittesignaturen die worden uitgezonden door doelen, zoals vliegtuigen of voertuigmotoren, te detecteren en hierop in te spelen. Radarraketten daarentegen gebruiken radarsignalen om doelen te detecteren en te volgen. Hoewel IR-raketten effectief zijn tegen lichtgevende doelen, kunnen radarraketten een breder scala aan doelen aanvallen, inclusief doelen met zwakkere hittesignaturen.
Verschillende soorten radargeleide raketten omvatten actieve radargeleide raketten, semi-actieve radargeleide raketten en passieve radargeleide raketten. Actieve radargeleide raketten hebben hun eigen ingebouwde radarzender en -ontvanger, waardoor ze onafhankelijk doelen kunnen volgen en aanvallen. Semi-actieve radargeleide raketten zijn afhankelijk van externe radarsystemen om het doel te verlichten, terwijl de ingebouwde ontvanger van de raket de gereflecteerde signalen verwerkt. Passieve radargeleide raketten zenden geen radarsignalen uit; In plaats daarvan vertrouwen ze op het detecteren en retourneren van radaremissies van het doel zelf.