Wat is een planair netwerk?

Een planaire array verwijst naar een opstelling van antenne-elementen in een tweedimensionaal vlak, meestal met elementen gerangschikt in rijen en kolommen. Door deze configuratie kan het bord elektromagnetische golven in meerdere richtingen in het vlak van het bord uitstralen of ontvangen. Planaire arrays worden vaak gebruikt in radarsystemen, communicatieantennes en satellietcommunicatieschotels waar richtingscontrole, straalsturing en dekking over een groot hoekbereik vereist zijn. Elementen van een vlakke array kunnen individueel worden geregeld in fase en amplitude om bundelvorming te bereiken, waardoor de array de bundel elektronisch kan sturen zonder de antennestructuur fysiek te verplaatsen.

Planaire arrays worden vaak gebruikt voor toepassingen die veelzijdige dekkingspatronen en straalflexibiliteit vereisen. Ze zijn bijzonder effectief in radarsystemen voor het scannen en volgen van doelen over een breed azimut- en hoogtehoekbereik. In communicatiesystemen worden planaire arrays gebruikt om directionele communicatieverbindingen tot stand te brengen met een hoge versterking en minder interferentie, waardoor ze geschikt zijn voor point-to-point-communicatie en satellietcommunicatietoepassingen. De mogelijkheid om bundels in vlakke arrays elektronisch te sturen verbetert de operationele flexibiliteit en efficiëntie in vergelijking met antennes met een vaste richting.

Het belangrijkste verschil tussen een vlakke array en een lineaire array is de dimensionale opstelling van de antenne-elementen. Terwijl vlakke arrays zijn gerangschikt in een tweedimensionaal vlak met rijen en kolommen met elementen, bestaan ​​lineaire arrays uit antenne-elementen die in een enkele rij of as zijn gerangschikt. Line-arrays stralen of ontvangen elektromagnetische golven voornamelijk in één richting langs de as van de array, waardoor bundelvormingsmogelijkheden in een specifiek azimutvlak worden geboden. Planaire arrays bieden daarentegen mogelijkheden voor bundelvorming in de azimutale vlakken en elevatie in het array-vlak, waardoor een bredere dekking en bundelstuurflexibiliteit wordt geboden.

Het Phased Array-concept omvat het gebruik van meerdere antenne-elementen die in een specifiek geometrisch patroon zijn gerangschikt om de richting van elektronisch verzonden of ontvangen radiogolven te sturen, zonder de antennestructuur fysiek te verplaatsen. Phased arrays gebruiken faseverschuivingen om de fase van signalen over individuele elementen aan te passen, waardoor constructieve interferentie in gewenste richtingen en destructieve interferentie in ongewenste richtingen mogelijk is. Dankzij deze mogelijkheid kunnen progressieve arrays stralen elektronisch sturen, de richting van de straal snel veranderen en zich aanpassen aan veranderende operationele vereisten, zoals het volgen van bewegende doelen of het tegelijkertijd communiceren met meerdere gebruikers. Phased arrays vinden toepassingen in radarsystemen, satellietcommunicatie, draadloze communicatienetwerken en ruimtevaarttechnologieën.

De term “antenne-array” is een synoniem voor “antenne-array” en verwijst naar een configuratie van meerdere antennes die zijn ontworpen om gezamenlijk te werken om specifieke stralings- of ontvangstkarakteristieken te bereiken. Antenne-arrays worden gebruikt in verschillende toepassingen, zoals uitzendingen, radar, draadloze communicatie en satellietcommunicatie, om de signaalontvangst te verbeteren, de directiviteit te vergroten en de algehele systeemprestaties te verbeteren. Het gebruik van “antenne” kan in sommige regio’s of in oudere literatuur gebruikelijker zijn om antenne-arrays te beschrijven die worden gebruikt in omroep- en communicatietoepassingen, wat hun rol weerspiegelt bij het efficiënt verzenden of ontvangen van elektromagnetische golven over lange afstanden of in specifieke dekkingsgebieden.