Een scheepsradarantenne is speciaal ontworpen voor gebruik op schepen en boten om radiogolven te verzenden en te ontvangen met als doel andere schepen, navigatiegevaren en landmassa’s te detecteren. Het speelt een cruciale rol bij het verschaffen van situationeel bewustzijn en het bijdragen aan veilige navigatie, vooral bij slecht zicht, zoals mist of duisternis. De ontwerpen van mariene radarantennes variëren afhankelijk van factoren zoals de werkfrequentie van het radarsysteem, de gewenste bundelbreedte en de omgevingsomstandigheden op zee, waardoor optimale prestaties en betrouwbaarheid worden gegarandeerd.
Zeeradar wordt voornamelijk gebruikt voor navigatie en het vermijden van aanvaringen op zee. Hiermee kunnen scheepsexploitanten nabijgelegen schepen detecteren en volgen, evenals stilstaande objecten zoals boeien, kustlijnen en drijvend puin. Door realtime informatie te verstrekken over de posities, afstanden en bewegingen van deze objecten ten opzichte van het schip, helpt de mariene radar aanvaringen te voorkomen en helpt ze veilig te manoeuvreren door verstopte waterwegen of tijdens ongunstige weersomstandigheden. Daarnaast wordt de zeeradar gebruikt voor zoek- en reddingsoperaties, het monitoren van de weersomstandigheden en het ondersteunen van maritieme veiligheid en bewaking.
Zeeradars maken doorgaans gebruik van X-band- of S-bandantennes, afhankelijk van de specifieke vereisten van het schip en de operationele omgeving. X-band radarantennes werken op hogere frequenties (ongeveer 9 GHz) en bieden een fijnere resolutie en details, wat gunstig is voor het detecteren van kleine objecten en het navigeren in rommelige of besloten wateren. S-band radarantennes werken op lagere frequenties (ongeveer 3 GHz) en leveren betere prestaties bij ongunstige weersomstandigheden zoals regen, mist of zeeruis. Sommige moderne scheepsradarsystemen kunnen dual-band antennes gebruiken, waarbij zowel X-band als S -bandmogelijkheden voor verbeterde veelzijdigheid en prestaties in verschillende operationele scenario’s.
Een radarantenne wordt gebruikt om elektromagnetische golven uit te zenden en hun reflecties te ontvangen van objecten binnen het gezichtsveld van de radar. Het dient als interface tussen het radarsysteem en de omgeving, waarbij elektrische signalen worden omgezet in radiogolven voor verzending en ontvangen signalen worden omgezet in elektrische signalen voor verwerking. Het ontwerp en de kenmerken van de radarantenne, inclusief de grootte, vorm en stralingspatroon, beïnvloeden het detectiebereik, de gevoeligheid, de resolutie en de richtingsmogelijkheden van het radarsysteem. Een goed ontworpen radarantenne zorgt voor een efficiënte verzending en ontvangst van signalen, waardoor nauwkeurige detectie, tracking en meting van doelen mogelijk is.
Het bereik van de zeeradar hangt af van verschillende factoren, waaronder het vermogen en de frequentie van het radarsysteem, de hoogte van de radarantenne boven zeeniveau en atmosferische omstandigheden. Doorgaans kunnen mariene radarsystemen objecten detecteren op een afstand van een paar honderd meter tot enkele tientallen zeemijl. Geavanceerde radarsystemen met krachtige zenders en gevoelige ontvangers, gekoppeld aan goed ontworpen antennes, kunnen een groter detectiebereik bereiken, waardoor een uitgebreide dekking en vroegtijdige waarschuwingsmogelijkheden voor maritieme operaties worden geboden.