Hogere frequentie, in de context van golven of signalen, verwijst naar een maatstaf voor het aantal cycli dat per tijdseenheid plaatsvindt. Frequenties worden meestal gemeten in Hertz (Hz), waarbij één Hertz gelijk is aan één cyclus per seconde. Daarom betekent een hogere frequentie dat er meer cycli plaatsvinden in dezelfde tijdsduur vergeleken met een lagere frequentie. Radiogolven met hogere frequenties hebben bijvoorbeeld kortere golflengten en dragen meer energie, terwijl golven met lagere frequentie langere golflengten en minder energie hebben. Frequenties kunnen variëren van zeer laag (zoals 3 Hz voor extreem laagfrequente golven) tot extreem hoog (zoals enkele gigahertz voor microgolf- en radiogolven).
Op het gebied van elektromagnetische golven en signalen verwijst een hogere frequentie naar een golf of signaal dat sneller oscilleert. Deze snelle oscillatie komt overeen met kortere golflengten en hogere energieniveaus. Elektromagnetische golven met een hogere frequentie omvatten gammastraling, röntgenstraling, ultraviolet licht, zichtbaar licht en sommige microgolf- en radiofrequenties. Deze golven worden gebruikt in een verscheidenheid aan toepassingen, van medische beeldvorming en communicatie tot astronomie en teledetectie.
‘Hoge frequentie’ zijn kan verschillende betekenissen hebben, afhankelijk van de context. In algemene termen verwijst het vaak naar iets dat vaak of regelmatig gebeurt. In communicatie- of handelscontexten omvat hoogfrequente handel bijvoorbeeld de snelle uitvoering van financiële transacties met behulp van computeralgoritmen die de marktomstandigheden analyseren en transacties in microseconden uitvoeren. Bij elektromagnetische golven verwijst “hoge frequentie” naar golven met korte golflengten en hoge energie, zoals zichtbaar licht of ultraviolette straling.
U kunt de frequentie van een golf of signaal bepalen door het aantal cycli te meten dat zich binnen een bepaald tijdsbestek voordoet. In de praktijk worden apparaten zoals oscilloscopen of frequentietellers gebruikt om frequenties nauwkeurig te meten. Voor elektromagnetische golven worden de frequenties doorgaans gespecificeerd in Hertz (Hz) of veelvouden daarvan (Kilohertz, Megahertz, Gigahertz, etc.). Hoe hoger de frequentie, hoe korter de golflengte en hoe meer energie deze draagt.
Zeer hoge frequentie (VHF) verwijst naar een reeks radiofrequenties die gewoonlijk worden gebruikt voor communicatie en uitzendingen. Concreet variëren VHF-frequenties van 30 megahertz (MHz) tot 300 MHz. VHF-signalen kunnen relatief lange afstanden afleggen en obstakels zoals gebouwen en gebladerte doordringen, waardoor ze geschikt zijn voor radio-uitzendingen, televisie-uitzendingen en luchtverkeersleidingscommunicatie. VHF-golven hebben langere golflengten vergeleken met golven met een hogere frequentie, zoals ultraviolet of röntgenstraling, en worden veel gebruikt in civiele en militaire toepassingen voor betrouwbare communicatie over middelmatige afstanden.