Langeafstandsradar (OTH) verwijst naar radarsystemen die doelen buiten de normale radarhorizon kunnen detecteren en volgen, die wordt beperkt door de kromming van de aarde en obstakels zoals bergen. OTH Radar bereikt dit door lagere frequenties te gebruiken, meestal in de HF- (hoge frequentie) of VHF-banden (zeer hoge frequentie), die zich over lange afstanden kunnen voortplanten door signalen uit de ionosfeer te laten stuiteren. Hierdoor kan de radar zijn bereik ver buiten de gezichtslijnbeperkingen uitbreiden, waardoor bewakingsdekking wordt geboden over grote gebieden, inclusief maritieme regio’s waar de traditionele radardekking onvoldoende kan zijn.
Langeafstandsradarsystemen zijn ontworpen om doelen op grotere afstanden te detecteren en te volgen in vergelijking met conventionele radarsystemen. Deze radars maken gebruik van geavanceerde technologieën zoals phased array-antennes, krachtige zenders en geavanceerde signaalverwerkingsalgoritmen om een groter detectiebereik te bereiken. Langeafstandsradar wordt vaak gebruikt in een verscheidenheid aan toepassingen, waaronder luchtverkeersleiding, weermonitoring, militaire surveillance en maritieme navigatie, waarbij het vermogen om doelen op verre afstanden te detecteren cruciaal is voor de effectiviteit en operationele veiligheid.
Beyond Horizon Range verwijst naar afstanden of gebieden die de gezichtslijnbeperkingen overschrijden die worden opgelegd door de kromming van de aarde of obstakels zoals bergen. In radarterminologie verwijst Beyond Horizon Range doorgaans naar gebieden waar radarsignalen vanwege deze obstakels niet rechtstreeks kunnen reiken. Over-the-horizon (OTH) radarsystemen zijn specifiek ontworpen om deze beperkingen te overwinnen door radarsignalen van de ionosfeer of andere atmosferische lagen te weerkaatsen om de radardekking tot buiten de radarhorizon uit te breiden. Deze mogelijkheid is bijzonder voordelig voor surveillance in afgelegen of maritieme gebieden waar directe radardekking onpraktisch of onvoldoende is.